We volgen de mensen uit Bahrein.

Ik ben blij omdat ik het echt niet zag zitten om of road op deze manier te gaan rijden.

We rijden door al hamra richting de bergen. Een mooi stukje natuur. Onderweg stoppen we aan de kant van de weg, rechts ligt er 1 dorp op een bijzondere heuvel. Het lijkt op een vlakke verhoging van een meter of 10. Daarvoor is er een soort van droog gevallen breed kanaal, bijzonder gezicht.

Een van de Bahreinse mannen bied ons 2 flesjes drinken aan. Erg vriendelijke mensen. De weg wordt vervolgd naar de bergen, Geer bevestigd dat dit ook zo is aangegeven in de route beschrijving van sun rise resort. Na enige tijd bereiken we de klim om de bergen in te gaan! Met haarspeld bochten gaan we omhoog. Erens in een bocht ligt een vrachtwagen op zijn kant. Even verder stoppen we aan de kant om foto's te maken, het uitzicht is er prachtig. Een Van de mannen maakt een praatje met ons, hij vraagt waar onze vrouwen zijn c.q. onze families.... We geven aan dat onze vrouwen thuis zijn bij de kinderen. Dat vinden ze raar, maar ook tof dat je voor jezelf kiest. Hier in het midden oosten is het beter om dit verhaal te vertellen dan dat je gay bent... Is not Don hier nl. Ik vertelde dan wel dat ik gescheiden was, hij gaf me een hand en zei ik ook! Vrijheid is belangrijk. Echter wat verder zijn gedachtes zijn wisten we niet, is misschien maar beter ook....

Ze namen afscheidt van ons, zij gingen weer terug en wij verder. Onderweg lag er in de bocht een vrachtwagen op zijn kant... Apart gezicht, zeker vanaf een afstand. But let's go up! Het uitzicht is prachtig, niet te beschrijven in woorden. Het klimmen gaat snel, de weg is stijl.

Er is weinig tot geen verkeer. Ik vind het best wel spannend, trek de auto ons weg omhoog en wat als, if then...

We gaan off road, 4WD ingeschakeld hartsikidee. Bij de splitsing gaan we links af en verder naar boven via kronkelweggetjes.... Ik rij wat gespannender... geer maar zeggen wat is het mooi en kijk daar es.... Brrr nee geer ik moet op de weg letten.... Best bijzonder allemaal. Na verloop van tijd bereiken we Sunrise resort. Een aardige man vertelt ons dat hij een upgrade geeft van een tent naar een chalet. Very kind. Het is er heerlijk rustig. Geen WiFi, geen telefoon, helemaal niks! Afgesloten van de buitenwereld! Het voelt goed! Er wordt voor ons gekookt, we blijken de enige te zijn. A table for two! Het eten was fantastisch, hmmmmm.

Het resort bestond uit tenten, chalets en bungalows. De laatste waren in aanbouw.

Voor wie ooit naar jebel shams gaat is dit zeker een aanrader.

De mensen daar waren erg aardig.

De volgende morgen zijn we na het ontbijt door de bergen verder gegaan naar een andere plek in jebel shams om te gaan hiken, een tocht langs de rif op 1700 m hoogte.

Diverse bergdorpjes gepasseerd, denkende dat we links af kunnen, dit blijkt een militaire basis te zijn. Er komt een omani aanrijden en wij vragen hem de weg. We konden met hem mee de basis op in zijn auto.... Hebben we niet gedaan, willen we onafhankelijk zijn misschien? Ikke wel....

Een afslag verder nemen we en zien daar het andere resort liggen, we zijn blij dat we gelogeerd hebben in Sunrise, zag er vee beter uit.

Boven op de berg hebben we een prachtig uitzicht over de klif. We zitten zo op 1900 meter hoog! We gaan weer off road, er was namelijk een stuk asfalt, op naar het start punt van de hiking.

Er liepen vele geiten rond, ook kwamen er twee vrouwen aan en die boden hun waar te koop aan zoals sleutelhangers, kettingen, water etc. Ze spraken geen woord Engels. Dit werd zichtbaar doordat ze een kleed weg haalden. We liepen door, het uitzicht was amazing. Op een steen hebben we een ademhalingsoefening gedaan en alle zaken die we rubbisch vonden uitgeblazen....!

Twee mannen passeerde ons, Nederlanders. Een ervan heet Leon, werkt hier 2 jaar in Muscat. Hij vroeg of wij ook de hiking gingen doen... Geer zei ja... Ik dacht why not, niet wetende wat mij te wachten stond..... :-(

De geiten lopen her en der rond en onderweg komen we er ook regelmatig een aantal tegen.

Het uitzicht blijft prachtig, we lopen over een pad langs de klif, het is goed begaanbaar en je kijkt zo de diepte in.... Euh brrrr Geer niet dicht langs het randje lopen ja!!!

Hij blijft regelmatig staan en zegt prachtig... Ik zeg loop maar door... Denkend straks val je de diepte in....

Zo nu en dan stoppen we voor een slok water... We hebben 2x een halve liter water mee en 2 bananen... Moet toch voldoende zijn zou je zeggen...

De andere Nederlanders lopen ver voor ons...

We zagen een arend vliegen op de termieken omhoog, dit was een prachtig gezicht!

Het pad leidde ons steeds verder en soms gingen we omhoog en soms ook weer omlaag. Er kwam geen einde aan. Het was best inspannend omdat je ook goed moest kijken waar me liep. Zelf helde ik naar links... Want stel je voor ik hevel naar rechts en hoppa daar stuitert Ed zo 1700m naar beneden... Brrr draaiende maag, het hoofd maakt over uren, wat als if then...

En ik heb nog wel de boodschap meegekregen: doe voorzichtig!!! Euh ....

Soms moet je je grenzen verleggen!

Na pakweg zo'n 1,5 uur zijn we op het einde van de route gekomen, er is nog 1 weg en dat is klimmend en gezekerd aan een touw omhoog.... Ook dat is brrrr!

Er kwam een groep van 15 militairen langs die wel via die weg gingen.... Training and a peace of cake for them!

We rusten en dronken wat en namen het andere helft van de banaan. Tevens voerden we een gesprek met de andere Nederlanders over oa Oman.

Ik hield me wat afzijdig... Was bezig met de terug weg... Ik haalde allerlei scenario's in mijn koppie... Was dit een droom? De hele weg terug... Klimmend... Water bijna op... In de volle zon... Kon een helikopter mij niet even op komen pikken? Nee dat was ook eng... Aanhaken enz.

Er zat maar een ding op en dat was teruglopen!!! Wat een held ben ik ook he?!

Time to Go! Eerste stuk ging redelijk, niet naar links kijken, kijk maar naar waar je loopt, ik helde naar rechts dit keer en liep erg krampachtig, zo hoeft een mooie wandeling toch zeker niet te zijn!!!!

Het is wel mooi om waar te nemen hoe je bezig bent met jezelf... Als er geklauterd moest worden was ik zo boven... Ik leek wel een aap, zo makkelijk en easy ging het!

In het mijn hoofd herhaalde ik steeds de woorden het komt goed! (Ook denkend aan mijn kids en familie hebben me nog nodig en ik wil Do ook verder ontdekken :-) Zo nu en dan stopte we om wat te drinken, iedere keer een slokje om water te sparen...

Echter wilde ik niet te lang stil staan, bang dat mijn spieren verkrampten!

Al lopende stond Geer weer stil en zei: oh wat is het hier mooi en ik maar zeggen hup doorlopen hup hup...

En ik mezelf kennende: praten praten praten...

Geer begreep me gelukkig!

We gingen de bocht om en nee nog weer een heel stuk....bah!Het was warm, het zweet gutste van onze hoogden af... We kwamen een oude man tegen met een stok, hij gaf een hand aan ons beide en zei wat in het Arabisch. Wij zeiden tegen elkaar wat doet die man daar... Het antwoord kwam al snel, we waren er bijna!!! Joepie ik werd er blij van!!! Geer omhelsde me, zie je het komt goed. Was best trots op mezelf dat ik het gehaald was, zou ik het ooit weer doen? Het antwoord is nu NEE! Anderzijds zou ik er wel aan kunnen werken om mijn angst te kunnen overwinnen... De hoogte angst dan... De tijd zal het leren. Verder lopend naar de parkeerplaats kwamen de vrouwen al weer aangesneld voor hun koopwaar. We besloten er geen aandacht aan te schenken. Bij de auto aangekomen, ramen open, droog shirt aan en water gedronken... Mijn kop was vuurrood, van de inspanning en zon.

Niet veel later zijn we op weg gegaan naar onze volgende bestemming: Nizwa!

Maar eerst nog even off road! Geer heeft ook daar nog een stuk gereden... Ging goed. We hebben een mooi rondje gemaakt bleek bij het kruispunt want daar waren we gisteren de andere kant op gereden. Bij het bereiken van het asfalt heb ik het stuur weer overgenomen.

In Nizwa hebben we moeten zoeken naar het hotel, Golden Tulip. Aantal keren gevraagd aan mensen, ze zijn erg behulpzaam. Uiteindelijk daar aangekomen. Mooie kamer aan de tuin van het zwembad. Een heerlijke duik in het zwembad genomen, het werd donker en nog steeds is het er heerlijk, 37 graden!!! Waarom hier wel en in Nederland niet???

Het is hier erg fijn!

S avonds eten we in het hotel, genoeg de deur uit geweest. Je ziet ook omani's in de hotels, want daar kunnen ze alcohol krijgen wat elders niet te verkrijgen is. De bedden sliepen ook heerlijk... De volgende dag na het ontbijt lopen bakken bij het zwembad... Damm wat is het hier heet, we waren de enigste en hadden het zwembad voor ons zelf alleen! Wat een luxe. Regelmatig lagen we in het zwembad om het uit te kunnen houden.... S avonds zijn we Nizwa in geweest. De Souk was daar meer verspreidt wat het wat minder gezellig maakte. We zochten 1 eet tentje op, was een grill room, vlees aan een spies wat geroosterd werd en daarna met een beetje groente en saus op een kleine pannenkoek werd gelegd en opgerold. Ieder 2 van gegeten echter was te kort voor een avond meal. Maar goed we konden weer vooruit... Wat rond gelopen en vervolgens een restaurant binnen gelopen en daar heerlijk gegeten! Ze hebben hier dingen, zo lekker!

Terug naar hotel, wilde nog een drankje doen echter er was niemand in de bar dan maar plannen maken voor de volgende dag op de hotel kamer.

Wat het uiteindelijk is geworden, is voor nu nog een verrassing! :-)

Wordt vervolgd....