Next step, volgende fase!
15 feb. 2015
🇦🇺
vanuit Australië
Next step, volgende fase !
Vandaag zondag 18 januari vliegik alleen, zonder Sam, met wel allemaal andere mensen naar Melbourne!
Het mooie is dat ik weinig tot geen spanning heb! Ik ben er aan toe om verder te reizen... Zoals ik al eerder schreef, ik voel me vrij, happy.
Hoe lang ik in Melbourne zal blijven, weet ik niet, ik laat het komen zoals het komt!
Leroy, heeft mij weg gebracht naar de luchthaven, normaal vertrekken de binnenlandse vluchten vanaf de domestic airports, echter tiger airways vanaf de internationale AirPort. We komen er op tijd
achter en Leroy brengt me naar terminal 2. Sam gaat niet mee, we hebben al afscheid genomen bij het hostel.
Leroy is een fijne man, ontvlucht zijn huis... Als er dingen zijn, ik hulp nodig heb dan moet ik hem bellen en zal hij mij helpen...
Tiger airways is zoiets als Transavia. Dat is het vergelijk wat ik kan maken misschien zijn ze meer easyJet...
Het lijkt allemaal wat minder vriendelijk en service verlenend.
Op de luchthaven is het relaxed, probeer nog even te contacten met Nederland, Nick en mams echter niet gelukt. Post nog het eea op Facebook. Boarding time, before that wc bezoek.
In de rij voor het boarden, gaat vrij snel allemaal, contact rob mij, vraagt hoe het bevalt... Tell it him. Hij wil naar de zon, rust en warmte. Streelt me wel dat hij met mij samen wil vakantie
vieren... Ik zei nog durf je het aan met mij... Why not was het antwoord.... Wat zou ik zelf ook willen? Is het voor mij vakantie? Ik ben op avontuur, op reis, ervaar helemaal geen vakantie, wil
het ook zo niet noemen! Overigens vind ik het wel leuk en why not?
Ik zie een verandering bij mezelf... Wordt vervolgd....!
De vlucht verloopt voorspoedig, val snel in slaap en voordat ik het weet zijn we geland in Melbourne! Up to the city!
Aangekomen in Melbourne, backpack was er al snel... Vind ik mijn weg naar de city bus, treinen schijnen er niet te gaan... Its oke.
De bustocht duurt ongeveer 25 minuten en er is wifi in de bus. Contact via Facebook bellen, werkt goed, met rob om te horen hoe of wat...
Aangekomen in de city... Ja en nu... Het is7:00 am, Waar wil ik slapen?
Heb goede berichten gehoord over YHA hostel dus laat ik dat maar proberen... Is een half uurtje lopen, its oke ik heb de tijd ervoor... En als je loopt zie je meer! Ik loop eerst verkeerd... Maar
ik heb een mond gekregen en vraag aan een dame de weg... Ze legt het me uit en neemt de tijd...
Achteraf een pittig stukje met 14,9 kilo op je rug en een rugzak op je buik! Aangekomen bij het hostel mag ik wachten tot1:00 pmvoordat ik de dorm op kan.
Ik berg mijn backpack en andere spullen op, korte broek aan en go on to the city!
De stad lijkt groot, veel grote en hoge gebouwen, geen laag bouw. Het is allemaal wennen in het begin en het verkennen van de stad ... Er zijn heel veel toeristen en het is niet heel erg warm, zelf
een beetje fris lijkt wel... Onderweg kom ik een soort zwarte markt tegen... Geslotenop maandagen woensdag....
Koop een broodje gezond, eet buiten aan een tafeltje op... De mussen zijn overal zelfs eentje op mijn tafeltje... Er wordt gevraagd om niet te voeren... Euh he is Nice en brutaal, pikt het geklemde
brood tussen mijn vingers...
Zie een leuke fiets staan hoppa op de gevoelige plaat vastgelegd.
Ook zie ik een leuke koffie tent, daar wil ik een cappuccino drinken!
Real a coole tent... Ik zit en geniet, daar zijn ze weer de tranen... Van blijdschap! Happy the peppie!
Rond een uur of 2 ben ik terug in het hostel, spullen uit de locker en ga naar dorm 222. Er staan 8 bedden en het meurt er... 4 jonge binken, je ziet dat hun mummy niet is mee gekomen... What a
mess! But thats live! Ik kan er wel om lachen en mij er bij neerleggen!
Wederom de stad in en alles lopend, ti's nog wel een stukje maar who cares, time enough. Wat zal ik es eten, hapje sushi gaat er wel in.
Vervolgens wat boodschappen gehaald, ontbijt voor morgen.
Kwam in de supermarkt Nederlanders tegen, wel weer grappig omdat je ze hoort praten en dan een opmerking plaatst.
Ook de Poolse man van het hostel liep er, zijn engels was goed en erg vriendelijk en enthousiast!
Redelijk gepit.
De volgende dag was het zoals iedere dag mooi weer...
Na het ontbijt mijn slaapplek regelen, ik twijfelde of ik in dit hostel wilde blijven, tijdens het ontbijt al opzoek gegaan echter te kort dag en tevens wilde ik even niet weer op pad gaan met de
backpack. Het reizen kost best veel energie!
Bij de balie werd verteld dat ik van de huidige dorm af moest, er was geen plek meer, ik had ook niet gereserveerd voor nog 1 nacht... Gelukkig was er een andere dorm beschikbaar met 4 bedden
echter wachten tot1:00 pm... Ik was blij dat ik een slaapplek had... En vervolgens tijd genoeg voor de was!
Alles weer lekker fris.... Nah onze wasmachines in Nederland maken het beter schoon! :-)
Contact met Sam (zij vloog een dag later naar Melbourne) om te vragen hoor haar hostel beviel in st kilda, besloten om de resterende dagen in dat hostel te verblijven... Het gaat me steeds
makkelijker af om zaken te boeken...
De dorm, 208, was nog leeg, en fris, wat een verschil, mooi een laag bed gekozen, spullen ingeruimd en op naar Victoria market, soort zwarte markt, lekker even struinen, was nice daarna door de
city in en ja hup naar Melbourne open, nu ik er toch ben... Her en der even gevraagd aan diverse mensen, iedereen erg aardig en vriendelijk! Zelf als je een mooie man ziet vraag je gewoon de weg en
wordt je op weg geholpen.... :-)
Onderweg denk je van toch wel gaaf, ik ga wat zien, Melbourne open! Ik weet nog wel van vroeger, mam keek daar vaak naar en nu ben ik hier... En kan ik er naar toe....
Aangekomen, redelijk veel mensen, wil je naar de tennis courts dan mag je $44 aus neerleggen... Dat gaat me iets te ver, zoveel heb ik nu ook weer niet met de tennis!
Zo proef je ook wel de sfeer! Spreek nog een Amerikaans echtpaar die ook even een blik wilde opvangen.
Terug naar de stad een andere route, door het park, kom ik diverse klokken tegen die een geluid maken... Nice to here.
Bij het informatie centrum van Sydney duik ik het internet op om te kijken naar de mogelijkheden.
Tevens spreek ik Rob over de mogelijkheden voor Thailand....
Via couchsurfing was er 1 jongen die geen slaap plek kon aanbieden maar wilde wel voor me koken... Hoe aardig is dat, bleek wel een stukje buiten de stad te zijn... Ik twijfel, ben niet bekend
hier....
De twijfel neem ik snel weg door een berichtje te sturen en af te spreken voor de volgende dag omdat ik dan toch dichterbij ben... It is oke!
Grappig wel, ik word herkend door die jongen die morgen gaat koken voor me... En we maken kennis en voeren een gesprek.
He left and i gonna change my flights!
Het loop tegen zessen, hier zijn de kantoren gesloten, maar in Nederland open dus calling China airlines in NL.
Allemaal geen probleem, 29 jan i fly to Taiwan en verlaat het land weer op 1 feb en ga dan naar Thailand, Bangkok. Still stay there for 3 days and the going to koh tao voor een paar weken en
uiteindelijk zal ik25 febrop het vliegtuig stappen naar Nederland! Moet we nog niet aan denken, dus nog iedere dag voor de volle 100% aan het genieten!!!
Ik kreeg de tip om te gaan eten bij galops, Indies... Dus Lets Go!
Was er gemoedelijk, menuvorm en de mogelijkheid tot het kiezen van diverse gerechten...
De woman from the owner was jarig en er werd taart geserveerd voor iedereen.... Erg aardig en lief
Onderweg naar het hostel, zingend stel op straat, Nice to hear en leuk entertainment.
Aangekomen in het hostel, sliep er 1 man in de dorm. Er was nog 1 bed vrij. Niet veel later na mij kwam mijn boven buurman binnen en rond half 2 de laatste. Heb beroerd geslapen, laat eruit,
voor10:00 ammoest ik uitchecken wat 30 minuten later gebeurde. Achter de balie wezen ze me erop dat ik te laat was echter dacht ik fuck it maar, s nachts
herrie in de gang en bij de voordeur, heb ut zakie maar in de klauwen!
Op naar st kilda!
Let's try the public traffic...
Sinds 1 januari 2015 is er een free zone waarin je gebruik kunt maken van de tram. Erg handig je kunt dan zo van de ene bezienswaardig naar de andere... Echter zo koppig als ik ben, heb ik niet
eerder gebruik van gemaakt en alles lopend gedaan...
Als je vertragende bewegingen maakt zie je meer.. In het nummer "leef" tbv Jip Keijzer zingen ze zelfs: als je stil staat zie je meer! Daar geloof ik zeker in en pas het ook regelmatig toe. Wees je
maar bewust van wat je allemaal ziet als je stil staat....
Een paar straten verder is de tramhalte. Ik denk de goede halte te hebben echter vraag ik het voor de zekerheid toch maar even aan een dame. Zij antwoord vriendelijk en zegt dat om het hoekje beter
is om die tram te nemen zo dat ik daar meteen kan overstappen. Ze zijn er erg vriendelijk en behulpzaam en bovendien goed voor mijn Engelse taal ontwikkeling...
Het is wederom een zonnige en warme dag, met de backpack en rugzak erbij nog es extra warm, wat ben ik ook een bikkel, heerlijk alleen op pad, maar wat is alleen?
Ben met mezelf en om me heen zijn er nog meer mensen, dus alleen? No!
Het is even zoeken om de volgende tram naar st kilda te vinden... De kaart biedt hulp. Inchecken met de pas en hoppa daar gaan we. Volgens de beschrijving mag ik eruit bij halte 38, is een stukje
van 40 min. Met veel
haltes... Onderweg zie je best veel, tijd om uit te stappen. Blijkt dat de route beschrijving niet geheel klopt, had ik er bij halte 35 uit gegaan dan had ik nog maar een klein stukje hoeven lopen
naar het hostel.
Lekker boeien, ik heb de tijd....
Best wel proud op mijzelf ook dit heb ik weer gefixed. Zal dit onthouden als
Ik het openbaar vervoer pak in Nederland...
Aangekomen bij het hostel, is Sam daar en ze kan niet blijven, ze mag weer verkassen...
Mijn bed is nog niet gereed op de dorm, de backpack gaat in de opslag en we gaan naar het strand.
Er volgt een mooi gesprek tussen ons tweeën. Het is fijn om een soulmate te hebben.
Aan het strand is het heerlijk vertoeven en ook goed heet, smeren is noodzaak!
Sam vertrekt vanavond naar de city en gaat daar een hostel in en de volgende dag pakt ze de nachtbus naar Sydney.
Na het strand pak ik mijn spullen uit op de kamer, douchen en op weg naar Callum, die jongen van couchsurfing die voor mij gaat koken. Ik zeg Sam gedag en weer is de verassing wanneer we elkaar
weer zien... Ik pak de makkelijke weg, de tram. Bij de tramhalte is het wachten, blijkt vertraging te zijn volgens de app. Ik zie het wel. Er lopen diverse mensen voorbij waarvan er 1 opvallend
was, nl een oudere man, met baard in een roze korte jurk, roze slippers en een diadeem op zijn hoofd met hartjes... Grappig om te zien en ik heb respect voor hem, hij doet het toch wel... Mooi om
te zien dat ook dit kan!
Na 5 haltes stap ik uit en gebruik Google maps om naar collum te komen...eerst even wen flesje wijn gehad bij de slijter.. Ik loop echter verkeerd, geheel de andere kant op... Oef. We appn en hij
zegt pak de bus, deze stopt vlakbij mijn huis. Daarna was ik er zo. Hij woont op de 1e etage in een jaren 30 woning. Heeft ook alles in style gelaten. Very Nice.
Beneden in de tuin verbouwd hij zijn kruiden en wat groente.
Hij heeft heerlijk gekookt, lekker over en weer gekletst. Ieder heeft zo zijn verhaal. We hebben het oa over vinpassa, 10 daagse stilte meditatie, hij wil dat gaan doen in maart dit jaar in new
Zealand. Ook blijkt dat een vriend van hem samen met Sam een training heeft gedaan op koh panguyan. Wereld is klein.
De tijd vliegt en de laatste tram is al vertrokken... En nu? Ik kan blijven pitten echter daar heb ik geen zin in, ik ga wel lopen... Weet je dat wel zeker zei hij, ja waarom niet, nou het is een
aardig stukje.
Ik check op Google maps: 45 min. Pease of cake!
Heerlijk om savonds in alle rust te wandelen, geen rare gedachtes in je hoofd halen zoals overvallen, slangen enz. Vlakbij huis moeders nog even ge facetimed, handig in aussie met die telstra wifi
palen.
De volgende dag wezen winkelen, wn door naar het strand. Waren 2 honden die wilde spelen, grappig.
Was vrij warm, hele andere warmte als in Nederland. En brand ook lekker, zand is te heet om met blote voeten over te lopen.
In het hostel kom ik een jongen tegen die aan mijn accent herkent dat ik uit Nederland afkomstig ben, zijn pa is Nederlander en ze wonen nu in Engeland. Hij is nu 10 maanden van huis, opzoek naar
werk, heeft morgen een sollicitatie gesprek. Ik wens hem alvast succes.
Via grindr heb ik contact met een andere jongen die ook weer wil koken voor me, ik stel voor om eerst te ontmoeten op het strand even verder op. Dat was prima. Hij is Stuward bij virgin airways.
Aardige jongen. Na het strand de supermarkt in en naar zijn huis waar de maaltijd wordt klaar gemaakt. Hij heeft een groot appartement met een hond en kat. Heerlijke maaltijd, fijn als er voor je
gekookt wordt! Zijn er nog liefhebbers die voor me willen koken? Of is mijn prins opzoek naar mij pad?
Het gesprek wat we voeren is wat eenzijdig, echter Nice voor de experience... En voor mezelf weer een overwinning om te genieten van het moment. Hij wil me terug brengen naar het hostel, echter ik
vind het fijn te lopen, dit keer 30 min.
Heerlijk je vrijheid, doen wat jij wil en connecten met jezelf en de aarde.
Op zaterdag 24 januari check ik uit bij het hostel, heb vervoer geregeld naar de luchthaven mbv shuttle bus. Ik heb een vluchtom 16:45 uur.
Alles is hetzelfde als de heenvlucht. Verloopt allemaal soepel bij tiger airways. Is kort vluchtje dit keer, 1 uur en 20 min.
Ik zit op stoel 2A, ben ik weer lekker snel het vliegtuig uit, niet dus. :-(
Naast me zit een ouder echtpaar waarvan de man slecht ter been is en in een rolstoel wordt binnen gebracht.
De daling wordt ingezet en aan het echtpaar wordt gevraagd of ze als eerste of als laatste uit het vliegtuig willen. Ze geven aan als laatste en ik dacht fuck, dan moet ik ook wachten. Toen kwam de
mindset, niks te fuck, Just relax en tijd zat! Wouw wat mooi om dit te ervaren, proud! De gedachte, mind brengt je in de war. Mijn neef Yuri en zijn vriend Eddi komen me ophalen en dan moeten ze
wachten... Nu moesten ze nog langer wachten... Toch blijf ik bij mijn keuze. De vrouw vroeg in gebrekkig Engels of het oke was en ik zei prima. Wouw wat werkt het toch mooi!
Mijn ware karakter uit zich verder, bij het verlaten van het vliegtuig gebaart de oudere man dat hij nog wat mist, ik begrijp hem meteen, zijn colbert ligt nog in het bagagevak. Ik reik hem dat aan
en hij geeft een glimlach terug! Dat zijn nu de dingen waar het omgaat in dit leven! Elkaar helpen! Het roert me nu ik dit schrijf, schrijven is daarom ook erg fijn, relativeren, herbeleven van de
momenten!
Tigerair ways, weinig service, ook geen transport service naar de bagage belt... Je kunt het ze niet kwalijk nemen.. Het is er gewoon niet!
Ik biedt mijn hulp aan om de oudere man in zijn rolstoel voort te duwen naar de bagage belt, ik moet er immers toch ook naar toe. Het echtpaar kijkt erg blij, doet me goed. Je kunt ze toch niet
overlaten in deze situatie? Ook is het nog een pittig stukje lopen.
Aangekomen bij de bagage belt is mijn neef Yuri er al, ti's fijn om hem weer te zien!
Wordt vervolgd...
Reacties
Reacties
15 feb. 2015, 17:35
Ed, wat mooi!! Thumbs up!! Helemaal goed. Veel liefs
01 mrt. 2015, 16:14
Je bent een goed mens.
Balans is alles. Het lukt je om je niet te laten meeslepen in deze jachtige maatschappij. Prima!
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!