Ene laatste dag en laatste dag

Vandaag bezoek aan de grand mosque, deze is dagelijks toegankelijk van 8:00 - 11:00 uur voor publiek. Rond 9:30 uur waren we er. Beginnend vanuit de tuin, welke er erg mooi bij ligt, er zijn diverse mensen aan het werk om ervoor te zorgen dat dat ook zo blijft. Het is al erg warm buiten, dit is iedere dag zo, just trangilo is zeker hier het motto!

Er zijn niet veel bezoekers wat het erg relaxed maakt!

We zien diverse soorten van patio's, met oog voor detail zoals de vloeren, wanden/muren en plafonds. Alles tot in de puntjes verzorgd. We gaan een eerste vertrek in, op blote voeten, grote kroon luchters hangen er. Weer verder lopend zien we dat er ruimtes zijn voor mannen en vrouwen, het is allemaal gescheiden van elkaar. In deze ruimtes was je je voeten. Het ziet er allemaal erg mooi en verzorgd uit. Gelukkig hebben we het eea vastgelegd op fotos.

We lopen verder, slippers uit en de moskee zelf in. Je weet niet wat je ziet, een groot vloerkleed, grootste kroonluchter ter wereld, mooie schilderingen. Niet te beschrijven eigenlijk.

In de moskee kunnen 20.000 mannen en 8.000 vrouwen, beide ook weer gescheiden!

Op diverse plekken staan in de schappen boeken over de Koran.

Overigens is het er lekker koel!!

We lopen verder, rondje om de moskee heen... Hot hot hot, zelfs in de schaduw!

Ontbijten moesten we nog...

Terug naar de koele auto, en op naar het strand om daar te ontbijten/lunchen. En daarna weer het strand opgezocht! Erg lekker.

Aan het eind van de middag ieder genoten van een ayiveda Total body massage.

Het was een heerlijke massage dmv olie, je wordt van top tot teen gemasseerd met die olie. Alles wordt goed los gemaakt, getrokken aan je voeten en handen. Daarna ga je in een stoombad om de poriën te openen en de olie verder zijn werk te laten doen! Vervolgens douchen en heerlijk nagenieten.

Aanrader!!!

Daarna zijn we de Souk in gegaan, ik had er eerder een mooie vaas gezien.

Ook hier dien je te bieden, de beste man vroeg er 25.000 RO voor en zakte uit eindelijk tot 20.000 RO, wat omgerekend €46,- is, ik heb als laatste 7.000 RO geboden echter no deal. Jammer dan, zie mogelijk wel weer es wat bij de Action!

Op de laatste avond zijn we een hapje gaan eten in the cave, grotten waarin diverse restaurantjes zaten, we hadden ons voorbereid en een lange broek in de auto liggen. Dresscode is lange broek en shirt! Indiaans werd het vanavond. Het restaurant zat beneden, mooie entourage, gekleurd en netjes.

Voorgerecht, hoofdgerecht en na gerecht. Bediening was top, als je ze zou vragen of ze ook het eten nog naar je mond zouden kunnen brengen deden ze het ook nog.

In hotel gerelaxed en geslapen.

Dag van vertrek

Vandaag de laatste dag in Muscat. Vanavond vliegen we weer terug van Muscat naar abudabi naar Amsterdam.

Maar eerst nog even genieten in dit heerlijke land. Mijn opstart was minder vanmorgen, hevige krampen in mijn buik, zweten .... Gelukkig is het later minder geworden. Paar uurtje strand gepakt, was heerlijk. Gelunched aan het strand.

Daarna nog even tukkie gedaan, spullen ingepakt, douchen en om 16:00 uur uitgecheckt. Op naar een shopping mall om de tijd op te vullen tot dat we naar de luchthaven konden. Geer zijn iPhone laadde niet meer op, in de mall vonden we een Apple support, bleek dat er vuil in de Dock zat, ervan ontdaan en deed het weer. Weer een zorg minder!

Verder wat rond gehobbeld, luchtjes, zonnebrillen, kleding. Koffie gedronken en de supermarkt in geweest, in de auto effe wat gegeten en vervolgens deze terug gebracht bij het crownhotel. Half uurtje daar gechilled, omgekleed en met de taxi naar the airport. Daar ging het allemaal voorspoedig, 60 open plekken, we konden mee!! :-)

De beide vluchten verliepen voorspoedig, de laatste vlucht 5 uurtjes geslapen, das wel weer lekker voor een nachtvlucht, kunnen we straks gewoon weer door!

Vriendelijke en grappige collega's van Geer die er ook wat van willen maken, je ziet wel eens anders.

Afhandeling op Schiphol verloopt voorspoedig.

Op Amsterdam sloterdijk nemen we afscheidt van elkaar, voelt vreemd, onwennig. We spreken en zien elkaar snel weer.

Om 8:30 uur ben ik weer thuis.

Al met al is het een mooie reis geweest, Oman is zeker een aanrader, vriendelijke mensen, veilig, mooie cultuur met vele bezienswaardigheden!

Na het eerste nachtje Muscat

Eerste nachtje in Muscat, op naar het strand, 2 minuten lopen. Eerst gelunched bij candle cafe, dit tentje ligt aan het strand, hier heb je lekkere Ginger tea, Lemon-mint smoothie en sandwiches falafel.

Je ziet hier ook vele omani's waterpijp roken.

Aan het strand liggen we op het gras, om in zee te komen ga je heuveltje af over het hete zand en duik je vervolgens in het water. Het water is warm, soms een iets koeler stroompje. Het is er lekker vertoeven.

Daar de zon sterk is, warm kun je niet uren blijven bakken ondanks dat je smeer... Het water gutst van je lijf. Veel water drinken!!!

Aan het eind van de middag gaan we naar een shopping mall. Opzoek naar luchtjes, allemaal flesjes worden er open getrokken, ruiken en nog eens ruiken. Tussendoor ruiken aan koffie bonen om je ruik orgaan te resetten! Heerlijk die koffie lucht.

Geer heeft een luchtje uitgekozen, ik ben niet overtuigd. We gaan verder, 2 deuren, en belanden in de volgende zaak, daar gaan we weer. Een knappe indiaanse man, netjes in pak met mooie sprekende ogen helpt ons. Uiteindelijk heb ik 2 luchtjes gekocht.

We eten 2 broodjes falafel en drinken Pepsi. Aansluitend gaan we naar de Barber, onze baarden worden te lang en mogen wel weer in model geschoren/geknipt worden. We gaan in onze eerste wijkje, daar was Geer al een keertje geweest en dat was goed bevallen.

We waren zo aan de beurt, is voor mij jaren geleden dat ik in de stoel van de Barber heb gezeten.

De Barber van Pakistaanse afkomst sprak geen woord Engels. Een andere Barber vroeg wat ik wilde, baard in omani style.

Mooie ervaring iemand anders doet je baard. Ook mijn kop liet ik scheren, vond dat wel spannend, viel allemaal mee!

Ik ben tevreden met het resultaat.

Zou toch eens vaker naar de Barber moeten gaan... Lief zijn voor jezelf!

We gaan nog even de Souk in, ik had nog een vaas gezien en mogelijk nog wat andere souveniertjes op de kop tikken.

We belanden weer in een geuren winkel. De man vertelt vol passie over de geuren en laat van alles ruiken en mengt ook het eea. Heerlijk allemaal, we schaffen nog wat aan en krijgen ieder een gemengde olie kado, altijd leuk.

De Souk gaat al dicht, de vaas is voor een andere keer.

Het is nog heerlijk buiten, opzoek naar wat eten. Gevonden, na het eten maken we nog een wandeling langs de haven en het water. Er zijn nog veel mensen op straat. Op de stenen, soort van kruizen, die in het water liggen zitten allemaal krabben, overdag schieten ze weg en nu blijven ze zitten. Het water is helder, ook hier drijfveer er wees flessen en troep in het water.

De wandeling is best wel een aardig stuk, we verliezen vocht wat mag worden aangevuld. Gelukkig is nog het eea open, water heeft de voorkeur.

Daarna naar de auto en op naar het hotel.

Goodnight.

Hemelvaartsdag, Sur en Sur

Hemelvaartsdag in Sur

Vandaag een relaxt dagje, uitgeslapen en vervolgens in de auto gestapt... waarheen? We zien het wel, we gaan richting de haven, wat is het hier mooi zeg, diverse bootjes, mooie huizen... Leuk haventje, daar willen we meer van zien! Echter eerst opzoek naar koffie en een broodje. We belanden bij een tentje waar ook omani's zitten, dat is precies wat we willen, bij de locals, cultuur opsnuiven. En heerlijk buiten zitten. Wat je bij die tentjes hebt is dat er om de haverklap wordt getoeterd, dan loopt de bediende man naar de auto en neemt de bestelling en brengt dit dan naar de auto toe. Men komt de auto niet uit. Te warm???

De weg wordt vervolgd via de kust naar het zuiden... Het water is er blauw, het trekt ons er naar toe, we nemen een duik in het heerlijke water. Er zijn niet veel mensen. Ook hier ligt er weer heel veel plastic. Ook een dode schildpad en her een der een dode vis.

We stappen weer de auto in, is namelijk veelste warm en het is ook goed om uit de zon te gaan. Bovendien is het heerlijk in de auto met de airco aan en we zitten als een vorst in onze bolide! We rijden verder richting het zuiden, we komen aan bij een groot meer wat in verbinding staat met de zee. Er liggen vele bootjes en er zijn diverse hutjes langs het water. Erg handig ook weer de 4WD want we kunnen onverhard verder.

Heerlijk relaxed hier. De weg wordt vervolgd naar Al Hadd, hier is wel het mooiste strand wat we hebben gezien! Kraak helder water, privé strandje. Heerlijk is het hier, wat een genot. Verderop in de baai liggen vissersschepen en er gaat zo nu en dan een speedboot langs. We willen ergens wat gaan eten bovendien lagen we al even bij het water en dat was te merken ook! Verbrand waren we beide. Beetje pissed op ons zelf dat we niet meer hadden gesmeerd. Maar goed het leed is al geschied! We vinden in Sur bij het haventje een leuk eet tentje en bestellen een kleine maaltijd euh het werd een volledige maaltijd, zo zijn wij weer, alles kan, niks moet en alles mag!

Heerlijk buiten gegeten en genoten van het uitzicht. In de schaduw was het erg lekker, in de zon was het amazing hot! Niet te doen zeg maar.

Terug het hotel in en paar uurtjes gepit!

Ik heb nog wat fruit, drinken en koekjes gehaald en we zijn verder onze kamer niet afgeweest, het was daar namelijk heerlijk koel!

De volgende morgen op tijd de auto in, ontbeten met een broodje falafel, koffie en water, getankt en door naar wadi shab...

Met een bootje werden we naar de overkant gebracht en daar begon de voettocht van 45 minuten naar de spectaculaire waterval...

Het was rond 10:15 uur en ook al vrij warm maar euh wij zijn diehards Lets Go....

Het is hier mooi, onderweg komen we diverse beekjes met water tegen, nog niet het mooie blauwe water maar dat komt vast nog wel...! Het pad gaat omhoog en er is een hoop geschreeuw, het blijken omaanse jongeren te zijn die van de rotsen af het water in springen. Daarna weer veel kabaal, er is een omani die stoer aan het doen is, iedere keer met z'n hand in z'n broek gaat en onder vee geluid gaat zijn onderbroek uit en duikt ie van de rotsen het water in.... Voor de geïnteresseerde heb ik een filmpje hier van beschikbaar ... :-))

We lopen verder en het wordt weer stiller, het water blauwer. Ook begint het pad zwaarder te worden daar er over rotsen geklommen moet worden om verder te komen. We pakken even onze rust, drinken water en maken ons nat met water. Eropin mensen langs en die zeggen dat het nog 10 min lopen is... Altijd fijn om te horen!!!

Op een gegeven moment blijkt dat we aan de verkeerde kant lopen van de waterstroom voorzichtig afdalen naar het water. Sommige kanten zijn glad door de algen die aan de stenen kleven. En dan kan het ook nog es zijn dat het water diep is... En we hebben spullen bij ons die niet nat mogen worden!! Geer gaat voor, de guide. No problem, wel grappig om ons zo bezig te zien volgens mij... Maar gelukkig kunnen jullie alleen maar lezen en ja jullie mogen er beelden bij verzinnen hihi

Het laatste poeltje, daar staan we tot onze nek aan toe in het water en er is een gedeelte waar er gewatertrappeld mag worden... Is te doen en hoppa de tas op de kant gegooid... Het is gelukt!!! Good boys!

Euh het laatste door de spleet kan niet met de tas, ik durf deze niet achter te laten, mijn bankpas, creditcard zit hier in... Ik neem geen risico. Het zijn toch allemaal toeristen die hier rondhangen en je weet het dus niet. Geer gaat eerst door de spleet naar de water val, het was wel aardig zei hij, je kon verder als je met een touw omhoog zou klimmen... Mijn beurt om naar de waterval te zwemmen, er zijn een aantal mensen die aan de stenen hangen en sommigen klimmen naar boven. Ik weet niet waar je verder heen moet als je boven bent, men zegt springen van een rots af... Ik geloof het wel, ben er te nuchter voor, het is voor mij goed zo. Ik zwem terug, maak nog een praatje met een Duitse jongen en we spreken Engels, wat wel weer grappig was. Ze waren hier 10 dagen en hadden al iets van 1800 km gereden. Zelfde plekken bezocht als ons en ook nog naar shalala geweest. Wat zouden wij dan wel niet hebben gereden? We lopen terug, zeggen tegen diverse mensen die we onder weg tegen komen hoe ver het nog is, soms zeggen we ver om vervolgens aan te geven dat het nog maar een klein stukje is....!

We komen de groep omaanse jongens nog tegen en maken klein praatje, maken de opmerking over de naakte duiker en er wordt gelachen.

We gaan weer verder, de auto in, airco aan!

In de recensies lazen we dat mensen klaagde over de brug met snelweg die bij het begin staat van de wadi. Echter als

Je verder loopt zie je de pracht van de natuur en zie je de brug niet eens meer!

We verbazen ons zo nu en dan over de negativiteit, klagen klagen klagen

En vergeet te kijken naar wat het wel is!!!

Lets Go naar Muscat, 200 km te gaan. De rit ging voorspoedig, aangekomen bij hotel beach bay, heerlijke kamer, goede badkamer, dit is ons laatste hotel voor de komende 3 dagen. Het ligt een paar minuten lopen vanaf de zee en verder overal dichtbij. Na het inchecken, de auto beetje aan kant gemaakt, ontdaan van stof en zand en op naar het crownhotel om de 4WD om te ruilen voor een "gewone" auto. Voor Muscat en omgeving hebben we geen 4WD nodig, scheelt bovendien ook weer in kosten. We hadden 1881 km gereden in 9 dagen tijd. En dit heet vakantie :-) Gemiddeld 200 km per dag.

We hadden de keuze uit een Nissan, vrij nieuwe auto of een Mazda 6, de laatste zag er sportiever uit, geblindeerde ramen... Daar ik de berijder was koos ik voor de Mazda. Heerlijke auto om in te rijden, ook een automaat, rijdt makkelijk en is ook snel. Ook weer leuk om iets anders te rijden.

S avonds hapje gegeten in de buurt van de Souk.

To be continuered...

Wadi's en Sur

Na het afscheid, naar de supermarkt.

Weer vriendelijke mensen, een werknemer uit Bangladesh groette vriendelijk en knoopte een gesprek aan. Bananen en komkommers gepakt deze worden door een medewerker gewogen. Bij het betalen kwamen de andere stellen ook de supermarkt in. Nu op weg naar wadi bani Khalid. We zijn benieuwd wat we te zien krijgen, het schijnt daar erg mooi te zijn!

We rijden ongeveer 45 minuten en treffen de wadi aan. Auto geparkeerd, zwembroek aan, zonnebrand opgesmeerd gaan we op weg. De zon brand al lekker. We besluiten over de dam te lopen naar de overkant. Geer gaat bijna onderuit, daar waar het water over de dam loopt is het groen van de algen en glad. Uit eindelijk staan we met z'n tweeën in het water met onze schoenen en broekspijpen opgerold. We volgen een zo genaamd pad door de beplanting, tuintjes enz. Als dit de wadi moet zijn dan twijfelen we. Er stopt een auto en de Arabier vraagt waar we heen willen? We zeiden naar de wadi, dat was nog 5 min verder by car! We legde uit waar de auto stond, hij bood ons een lift aan naar onze auto. Dat was wel erg fijn en aardig van deze man!

Onze auto maakte een vreemd geluid bij het sturen naar rechts.... Heeft de wagen toch schade opgelopen van het dune bashing? Komt vast wel goed.

Vervolgens rijden we de wadi in, door kleine straatjes, stijle weggetjes omhoog en omlaag de parkeerplaats op. Het stel met de rode auto was hier ook al... Ze hadden ons ingehaald ... :-).

WoW wat is het hier mooi zeg, helder blauw water, een paradijs. Er was een route van 1 km naar een grot waar een water val achter de spleet lag. We waren nieuwsschierig en gingen er heen. Onderweg er naar toe waren er prachtige beekjes, die door middel van stroompjes met elkaar waren verbonden, sommige hadden ook een watervalletje. Het was warm, we waren nat van het zweet, we liepen er zo rond een uur of 12, je zou zeggen op het heetste moment van de dag echter, het zou maar een paar graden schelen denk ik zo, ingeschatte temperatuur is zo'n 40 graden....

Ik hield het niet meer, heb de rugzak aan Geer gegeven en ben gaan zwemmen, wat een heerlijkheid, verkoelend, een geschenk uit de hemel. Het lopen gaat nu veel makkelijker, we bereiken de grot, de spleet is zeer nauw en het is er donker...what als, if then...the rock brokes??? We gaan er beide niet in, mooie waterval of niet het zal wel....

We lopen terug en duiken het water in, what a great place, we love it.

Nadat ik mijn schoenen uit doe sabbelen de visjes aan mijn voeten, zowel de onderkant als bovenkant... Het kietelt, schoenen weer aangedaan, geen gesabbel meer!!!

Het Engelse stel is er ook en we babbelen wat. Even verder is de waterval waar ik wat loop te klojen met stenen (even weer lekker kind zijn) en in de waterval ga staan...heerlijk wat een verfrissing!

Ik ga weer terug naar het beekje. Even later komen er 3 omani's aan, ze zijn luidruchtig en speels. Gaan naar de waterval en maken pics, ze gaven aan kom je ook....?

Ik bleef waar ik was en kwamen later naar beekje toe.

Gesprek volgde: Hello, How are you enz.

Uiteindelijk gaven de Engelse jongen en ik 2 van de omani's zwemles. Ze waren enthousiast en bleven volhouden. Ze zwemmen in een T-shirt en lap stof om hun middel en geen onderbroek of zwemshort.

Vervolgens zijn we naar Sur gereden. Een slaapplek moesten we nog zoeken, we hadden namelijk niks van te voren bekeken. We belanden in het Sur hotel. Eenvoudig hotel, prima verder.

Ik voelde me wat verreist, vermoeid. We hadden geen WiFi, er was namelijk storing. Zou nog even duren voordat het opgelost zou zijn. Het is hier heel anders, er zijn veel mensen op straat, voornamelijk arbeiders uit andere landen. Ook lopen er wel wat omani's rond, de vrouwen lopen hier veel meer gesluierd en in zwarte jurken.

We besluiten om iets lokaals te gaan eten.

Ik val zowat om van de vermoeidheid... Echter komt daar snel verandering in met het eten wat er op tafel wordt geserveerd, rijst, brood, pittig kip gerecht, dal... Water en cola. Was erg lekker... Smaakte goed! De prijs van dit allemaal lekkers was 3 OMR, komt neer op 7 euro. Very cheap!

Daarna door naar een geurdereitje, geuren ruiken. Ik heb het maar een naam gegeven... We lachen erom.

De beste man liet ons diverse geuren ruiken, de een lekkerder dan de andere.

Onze neuzen draaiden over uren, we konden niet meer ruiken, echter daar is een hulp middel voor, even ruiken aan gemalen koffie... Wie dat bedacht heeft....

Ik weet wel wat ik zou willen, echter dat komt van de week wel in Muscat. Geer weet het ook nog niet, hij twijfelt....

We gaan terug naar het hotel. WiFi doet het inmiddels. Heb een reisverhalen gepost.

Het pittige eten begint te werken voordat we gaan slapen wordt de wc door Geer een aantal keren bezocht... Zo pittig / heet als het was kwam het er ook weer uit. Zelf had ik er nog geen last van!

Tijd om te slapen.

De volgende morgen was ik aan de beurt, mijn ass stond in de fik!!! Damm.Hoort erbij en we hadden een pot!

Nadat de rust was wedergekeerd, zijn we uit gecheckt en op naar wadi tiwi. Er waren goede verhalen overgeschreven. Voor deze wadi had je een 4WD nodig. Boffen wij even. De heuvels waren stijl en dus ook de afdalingen, we hadden het nodige al ervaren dus was dit een peace of cake. Soms kwamen we een tegenligger tegen en moest ik of de ander achteruit... Ook dit ging steeds makkelijker. Hoog boven in de wadi hadden we een prachtig uitzicht. Vervolgens terug gereden en geplonsd in het water. Op een steen gelegen om te zonnen en vervolgens op weg naar het strand. Onderweg kwamen we wadi shap tegen die we ook van de week wilde opzoeken. Bij het strand de auto geparkeerd en we wilde de rest gaan lopen echter was het best wel warm en er waren meerdere auto's op het strand. Ik terug om de auto op te halen.... Joepie. Het strand bestond uit kiezels, dat reed wel effe anders... Ik kneep hem wel een beetje, straks zitten we nog vast. Heel rustig rijden zou beter moeten gaan. Geer was al vooruit gelopen en zat inmiddels op een kleed bij een omani's gezin met hulp (vrouw uit kenia). Hij was over het strand gelopen en de omani's gingen met hem in gesprek en hij werd uitgenodigd om te gaan zitten.

Ook ik moest gaan zitten en we raakte aan de praat met ze. Zelfs zijn vrouw praatte mee, we moesten mee eten en drinken. Gekruid vlees van de bbq en vis stukjes.

Aardige mensen, ook werd er een sigarettje aangeboden, dat hebben we afgeslagen. Ze zeiden dat we met onze auto verder over het strand konden gaan echter gaf ik aan dat ik bang was om vast te komen zitten. Als dat zo zou zijn zouden ze me er wel uit helpen. Ik vond het goed zo en we zijn verder op gaan zitten. De zee was heerlijk om in te zwemmen. We zagen de groene schildpadden zwemmen en wat visjes. Op een gegeven moment gingen we terug naar de auto en kwamen langs de plek waar we met de omani's hebben gezeten. De vriendelijke, ruimdenkende omani's noemen we nu de tokkies: ze hebben er namelijk een ontiegelijke tering zooi achter gelaten op de plek waar ze zaten.... We vinden het te zot!!!

De auto ging gemakkelijk door het grind heen om vervolgens een slaap plek voor de nacht te vinden. Het wadi shap resort kwamen we tegen en zijn daar even gaan kijken, het lag aan zee en had een zwembad. Wat gaat zoiets kosten? Wij vragen bij de receptie, bleek 140 euro per nacht te zijn, nou dat was het echt niet waard!!! Dus verder gereden, diverse dorpjes aangedaan, maar niet echt iets gevonden!

Naar muskat zou nog 130 km zijn en terug naar Sur 65km, dus terug naar Sur! Het is zo gemakkelijk met ons twee, we passen beide snel aan, daarom is het ook fijn om met elkaar samen op vakantie te zijn!

We maken onderweg terug naar Sur alvast plannen, we willen namelijk 2 overnachtingen in Sur. We verblijven wederom in het Sur hotel, cheap en oke. We nemen dezelfde kamer ook weer, nr 212! Vanavond geen spicy food! Opzoek naar ander tentje, gevonden, ook weer erg lekker gegeten! Geer nam daarna een massage en ik reisverhalen schrijven. Achteraf bleek massage prut te zijn.

Het vervolg na Nizwa

We hebben diverse mogelijkheden bekeken voordat we Nizwa in gingen heeft Geer een mail gestuurd naar Normadic desert Camps om een nachtje in de woestijn te kunnen slapen... Bij een Normadic volk. Nadat we terug kwamen en er weer WiFi was kregen we een bevestiging dat er nog plaats was! We werden verwacht om 16:30 uur bij een meeting point aan de snelweg naar Sur. Dat gaf ons ruimte in wat we wilde doen. Just relaxed. We besloten om nogmaals de bergen in te gaan, nu naar jebel adkhadar, een dorp op 2100m hoogte. Voordat we de berg op konden werden we gecheckt bij een soort van grenspost, rijbewijs en verhuurpapieren diende getoond te worden waarna de klim kon beginnen... De weg was goed en ruim en goed om te doen. We hebben de mooie plekjes gevonden voor een foto shoot. Weer zo'n fantastisch uitzicht, groen, steen, terrassen, huizen, dieptes... Beautiful! Het is er heerlijk genieten, wat een rijkdom om zo te mogen genieten van moeder natuur!

We maken geregeld een stop en een klein wandelingetje om het eea op te snuiven. Mooi om te zien is dat we een vrouw tegen komen met een backpack... Petje af want het is daar behoorlijk heet voor... Ik wilde haar gedag zeggen echter Geer zei niet doen, is weer zon een of andere hippie... Dat was dus een aanname ... Even later reden we weg want we moesten immers nog 200 km rijden naar het meeting point en bovendien was het best wel warm ondanks we hoog in de bergen zaten... Zo'n 28 graden.

We kwamen weer dat hippie meisje tegen op een steile helling, ik zei tegen Geer zullen we haar een lift geven? Het is te bizar om haar daar lopend naar boven te laten lopen terwijl wij met de auto zijn....

We stopte en ze wilde graag mee, ze bleek uit Polen te komen en was 34 jaar.

Het brak onze gesprekken en ook leuk en interessant wat haar beweegt om deze trip te maken ook als vrouw alleen.

Ze hield er van om te reizen en dingen van de wereld te zien!

Het was een lange trip naar het meeting point, Geer leidde de chauffeur er heen, echter koste het toch tijd ondanks we naar ons zeggen op tijd waren vertrokken.... De tijd vloog voorbij en de half 5 kwam in zicht... Hard rijden ging niet ivm weg werkzaamheden. Er wordt getimmerd aan de wegen in Oman. Er worden 6 baans wegen aangelegd, 3 voor heen en 3 voor terug! Langs de snelwegen staan regelmatig flitspalen... 120km/h max.

Bij Ibra reden we ook nog eens verkeerd. Het was 16:45 uur toen we dachten dat we het gevonden hadden, de Poolse dame gaf aan dat bij het tankstation het wel een makkelijke plek was voor haar om verder te liften naar Sur... En wij dachten dat we het meeting point hadden gevonden...

Haar gedag gezegd en Geer gevraagd, bleken we 1 km te ver zijn gereden, snel omkeren... Benieuwd of ze nog op ons hebben gewacht... Spannend!

Overigens kon ik niet boos zijn, ik had ook geen verwachtingen... We hebben keuzes namelijk!

Aan de linkerkant, daar stonden 4 mensen al te wachten, wij waren blij en hebben meteen onze verontschuldigingen uitgesproken, was geen probleem zeiden ze ...

Er was een Duits stelletje en een Engels stelletje waarvan zij een Nederlandse was.

Vriendelijke mensen.

Uit de banden van de auto werd lucht gelaten om zo door de woestijn te kunnen rijden.

Het was een mooie gewaarwording, van de mountains into the desert... Zand was roodkleurig, hier en daar groene vlaktes... Geiten en dromedarissen.

Diverse kampen.

Aangekomen in de desert bij het Normadic desert camp kregen we hut 4 toegewezen. Een hut van palmtakken met een twinbed en muskieten gaas! We hadden al gelezen dat het handig was als je een net had mee gebracht echter waar haal je zoiets?

We hebben het voor lief genomen, maakte me er wel een beetje zorgen om, wilde niet geprikt worden, had nl ergens wat gelezen over de denque mug dat die hier ook voor kwam. Een van mijn beste vriendinnetjes is daar erg ziek van geweest...

Maar zo zie je maar dat als je het los laat het ook weer wordt geregeld!!!

We hadden 15 minuten voordat we verder de woestijn in gingen om de zonsondergang te gaan bekijken.

Wc bezoek... Euh was een Franse pot, gat in de grond... Effe wennen!!! Enne goed voor de beenspieren!

Er was ook nog een Nederlands gezin uit Utrecht in het kamp, waren gebracht door hun gids.

Het Engelse stel reed met ons mee, zeker leuk om ook weer andere mensen te spreken op onze rondreis door Oman.

Op de plek in de woestijn zijn we omhoog geklommen te voet. En op blote voeten, het zand was heerlijk warm. Diverse foto's gemaakt. Was erg leuk en mooi. Genoten van de zonsondergang, denkend aan Do. Daarna thee gedronken met dadels en gesprekken gevoerd.

Vervolgens zijn we weer terug gegaan naar het camp om op te frissen en aan te schuiven voor het avond eten, laat ik het zo maar zeggen ipv het diner, klinkt namelijk beter.

Er wordt buiten gegeten, de stellen bij elkaar en het gezin. Geer en ik zijn dan het vrienden stel om het maar even duidelijk te hebben voor de lezers. Voor de Arabieren zijn onze vrouwen thuis met de kinderen dat voorkomt verdere verdiepende vragen.

Tijdens het eten gezelligheid aan tafel, met leuke gesprekken en veel lachen.

Alles in het Engels, weer mooi mee kunnen oefenen.

Vervolgens geslapen in onze hut. Geen airco dan maar alleen onder een laken slapen. 'S nachts kreeg ik een tik van Geer, ik schrok wakker en dacht aan een beest.... Brrr ik moest er wel om lachen.

De wekker gezet om 6:30 uur, douchen in de woestijn, omgeven door 4 muren zonder dak, was heerlijk.

7:30 uur ontbijt en daarna te voet de woestijn in om een ritje te maken op een dromedaris. Wat een dieren zijn dat en wat lopen ze elegant. Tjok tjok tjok.

Was heel relaxed. Ze werden aan elkaar gekoppeld met een touw en liepen heel rustig achter elkaar aan.

Hierna met elkaar nog wat ervaringen uitgewisseld en tips gegeven voor het verdere vervolg van de reis. Daarna hebben we met elkaar het camp in de woestijn verlaten.... Maar voordat wilde ik nog effe gassen door de woestijn, dune bashing, hoppa daar was een hoeveel gas erop en gaan BAM, beukte zo op een heuvel en BAM zo naar beneden, we schrokken, auto stil gezet om te kijken of er niets beschadigd was... Niets te zien. Wel meteen genezen. De andere 2 auto's kwamen nu ook en we reden door de woestijn naar het meeting point om de banden weer om de juiste bandenspanning te laten zetten en afscheid te nemen van de anderen.

Zaterdag 30 april, deel 2

We volgen de mensen uit Bahrein.

Ik ben blij omdat ik het echt niet zag zitten om of road op deze manier te gaan rijden.

We rijden door al hamra richting de bergen. Een mooi stukje natuur. Onderweg stoppen we aan de kant van de weg, rechts ligt er 1 dorp op een bijzondere heuvel. Het lijkt op een vlakke verhoging van een meter of 10. Daarvoor is er een soort van droog gevallen breed kanaal, bijzonder gezicht.

Een van de Bahreinse mannen bied ons 2 flesjes drinken aan. Erg vriendelijke mensen. De weg wordt vervolgd naar de bergen, Geer bevestigd dat dit ook zo is aangegeven in de route beschrijving van sun rise resort. Na enige tijd bereiken we de klim om de bergen in te gaan! Met haarspeld bochten gaan we omhoog. Erens in een bocht ligt een vrachtwagen op zijn kant. Even verder stoppen we aan de kant om foto's te maken, het uitzicht is er prachtig. Een Van de mannen maakt een praatje met ons, hij vraagt waar onze vrouwen zijn c.q. onze families.... We geven aan dat onze vrouwen thuis zijn bij de kinderen. Dat vinden ze raar, maar ook tof dat je voor jezelf kiest. Hier in het midden oosten is het beter om dit verhaal te vertellen dan dat je gay bent... Is not Don hier nl. Ik vertelde dan wel dat ik gescheiden was, hij gaf me een hand en zei ik ook! Vrijheid is belangrijk. Echter wat verder zijn gedachtes zijn wisten we niet, is misschien maar beter ook....

Ze namen afscheidt van ons, zij gingen weer terug en wij verder. Onderweg lag er in de bocht een vrachtwagen op zijn kant... Apart gezicht, zeker vanaf een afstand. But let's go up! Het uitzicht is prachtig, niet te beschrijven in woorden. Het klimmen gaat snel, de weg is stijl.

Er is weinig tot geen verkeer. Ik vind het best wel spannend, trek de auto ons weg omhoog en wat als, if then...

We gaan off road, 4WD ingeschakeld hartsikidee. Bij de splitsing gaan we links af en verder naar boven via kronkelweggetjes.... Ik rij wat gespannender... geer maar zeggen wat is het mooi en kijk daar es.... Brrr nee geer ik moet op de weg letten.... Best bijzonder allemaal. Na verloop van tijd bereiken we Sunrise resort. Een aardige man vertelt ons dat hij een upgrade geeft van een tent naar een chalet. Very kind. Het is er heerlijk rustig. Geen WiFi, geen telefoon, helemaal niks! Afgesloten van de buitenwereld! Het voelt goed! Er wordt voor ons gekookt, we blijken de enige te zijn. A table for two! Het eten was fantastisch, hmmmmm.

Het resort bestond uit tenten, chalets en bungalows. De laatste waren in aanbouw.

Voor wie ooit naar jebel shams gaat is dit zeker een aanrader.

De mensen daar waren erg aardig.

De volgende morgen zijn we na het ontbijt door de bergen verder gegaan naar een andere plek in jebel shams om te gaan hiken, een tocht langs de rif op 1700 m hoogte.

Diverse bergdorpjes gepasseerd, denkende dat we links af kunnen, dit blijkt een militaire basis te zijn. Er komt een omani aanrijden en wij vragen hem de weg. We konden met hem mee de basis op in zijn auto.... Hebben we niet gedaan, willen we onafhankelijk zijn misschien? Ikke wel....

Een afslag verder nemen we en zien daar het andere resort liggen, we zijn blij dat we gelogeerd hebben in Sunrise, zag er vee beter uit.

Boven op de berg hebben we een prachtig uitzicht over de klif. We zitten zo op 1900 meter hoog! We gaan weer off road, er was namelijk een stuk asfalt, op naar het start punt van de hiking.

Er liepen vele geiten rond, ook kwamen er twee vrouwen aan en die boden hun waar te koop aan zoals sleutelhangers, kettingen, water etc. Ze spraken geen woord Engels. Dit werd zichtbaar doordat ze een kleed weg haalden. We liepen door, het uitzicht was amazing. Op een steen hebben we een ademhalingsoefening gedaan en alle zaken die we rubbisch vonden uitgeblazen....!

Twee mannen passeerde ons, Nederlanders. Een ervan heet Leon, werkt hier 2 jaar in Muscat. Hij vroeg of wij ook de hiking gingen doen... Geer zei ja... Ik dacht why not, niet wetende wat mij te wachten stond..... :-(

De geiten lopen her en der rond en onderweg komen we er ook regelmatig een aantal tegen.

Het uitzicht blijft prachtig, we lopen over een pad langs de klif, het is goed begaanbaar en je kijkt zo de diepte in.... Euh brrrr Geer niet dicht langs het randje lopen ja!!!

Hij blijft regelmatig staan en zegt prachtig... Ik zeg loop maar door... Denkend straks val je de diepte in....

Zo nu en dan stoppen we voor een slok water... We hebben 2x een halve liter water mee en 2 bananen... Moet toch voldoende zijn zou je zeggen...

De andere Nederlanders lopen ver voor ons...

We zagen een arend vliegen op de termieken omhoog, dit was een prachtig gezicht!

Het pad leidde ons steeds verder en soms gingen we omhoog en soms ook weer omlaag. Er kwam geen einde aan. Het was best inspannend omdat je ook goed moest kijken waar me liep. Zelf helde ik naar links... Want stel je voor ik hevel naar rechts en hoppa daar stuitert Ed zo 1700m naar beneden... Brrr draaiende maag, het hoofd maakt over uren, wat als if then...

En ik heb nog wel de boodschap meegekregen: doe voorzichtig!!! Euh ....

Soms moet je je grenzen verleggen!

Na pakweg zo'n 1,5 uur zijn we op het einde van de route gekomen, er is nog 1 weg en dat is klimmend en gezekerd aan een touw omhoog.... Ook dat is brrrr!

Er kwam een groep van 15 militairen langs die wel via die weg gingen.... Training and a peace of cake for them!

We rusten en dronken wat en namen het andere helft van de banaan. Tevens voerden we een gesprek met de andere Nederlanders over oa Oman.

Ik hield me wat afzijdig... Was bezig met de terug weg... Ik haalde allerlei scenario's in mijn koppie... Was dit een droom? De hele weg terug... Klimmend... Water bijna op... In de volle zon... Kon een helikopter mij niet even op komen pikken? Nee dat was ook eng... Aanhaken enz.

Er zat maar een ding op en dat was teruglopen!!! Wat een held ben ik ook he?!

Time to Go! Eerste stuk ging redelijk, niet naar links kijken, kijk maar naar waar je loopt, ik helde naar rechts dit keer en liep erg krampachtig, zo hoeft een mooie wandeling toch zeker niet te zijn!!!!

Het is wel mooi om waar te nemen hoe je bezig bent met jezelf... Als er geklauterd moest worden was ik zo boven... Ik leek wel een aap, zo makkelijk en easy ging het!

In het mijn hoofd herhaalde ik steeds de woorden het komt goed! (Ook denkend aan mijn kids en familie hebben me nog nodig en ik wil Do ook verder ontdekken :-) Zo nu en dan stopte we om wat te drinken, iedere keer een slokje om water te sparen...

Echter wilde ik niet te lang stil staan, bang dat mijn spieren verkrampten!

Al lopende stond Geer weer stil en zei: oh wat is het hier mooi en ik maar zeggen hup doorlopen hup hup...

En ik mezelf kennende: praten praten praten...

Geer begreep me gelukkig!

We gingen de bocht om en nee nog weer een heel stuk....bah!Het was warm, het zweet gutste van onze hoogden af... We kwamen een oude man tegen met een stok, hij gaf een hand aan ons beide en zei wat in het Arabisch. Wij zeiden tegen elkaar wat doet die man daar... Het antwoord kwam al snel, we waren er bijna!!! Joepie ik werd er blij van!!! Geer omhelsde me, zie je het komt goed. Was best trots op mezelf dat ik het gehaald was, zou ik het ooit weer doen? Het antwoord is nu NEE! Anderzijds zou ik er wel aan kunnen werken om mijn angst te kunnen overwinnen... De hoogte angst dan... De tijd zal het leren. Verder lopend naar de parkeerplaats kwamen de vrouwen al weer aangesneld voor hun koopwaar. We besloten er geen aandacht aan te schenken. Bij de auto aangekomen, ramen open, droog shirt aan en water gedronken... Mijn kop was vuurrood, van de inspanning en zon.

Niet veel later zijn we op weg gegaan naar onze volgende bestemming: Nizwa!

Maar eerst nog even off road! Geer heeft ook daar nog een stuk gereden... Ging goed. We hebben een mooi rondje gemaakt bleek bij het kruispunt want daar waren we gisteren de andere kant op gereden. Bij het bereiken van het asfalt heb ik het stuur weer overgenomen.

In Nizwa hebben we moeten zoeken naar het hotel, Golden Tulip. Aantal keren gevraagd aan mensen, ze zijn erg behulpzaam. Uiteindelijk daar aangekomen. Mooie kamer aan de tuin van het zwembad. Een heerlijke duik in het zwembad genomen, het werd donker en nog steeds is het er heerlijk, 37 graden!!! Waarom hier wel en in Nederland niet???

Het is hier erg fijn!

S avonds eten we in het hotel, genoeg de deur uit geweest. Je ziet ook omani's in de hotels, want daar kunnen ze alcohol krijgen wat elders niet te verkrijgen is. De bedden sliepen ook heerlijk... De volgende dag na het ontbijt lopen bakken bij het zwembad... Damm wat is het hier heet, we waren de enigste en hadden het zwembad voor ons zelf alleen! Wat een luxe. Regelmatig lagen we in het zwembad om het uit te kunnen houden.... S avonds zijn we Nizwa in geweest. De Souk was daar meer verspreidt wat het wat minder gezellig maakte. We zochten 1 eet tentje op, was een grill room, vlees aan een spies wat geroosterd werd en daarna met een beetje groente en saus op een kleine pannenkoek werd gelegd en opgerold. Ieder 2 van gegeten echter was te kort voor een avond meal. Maar goed we konden weer vooruit... Wat rond gelopen en vervolgens een restaurant binnen gelopen en daar heerlijk gegeten! Ze hebben hier dingen, zo lekker!

Terug naar hotel, wilde nog een drankje doen echter er was niemand in de bar dan maar plannen maken voor de volgende dag op de hotel kamer.

Wat het uiteindelijk is geworden, is voor nu nog een verrassing! :-)

Wordt vervolgd....

Dag na aankomst en verder....

Vanmorgen uitgeslapen, hadden we wel verdiend.

We zijn vervolgens aan de wandel gegaan op naar de Souk, dit lijkt op een soort van zwarte markt, van alles te koop. Het is er rustig en koel, tijdens de wandeling naar de Souk is het erg heet en in de zon nog heter. We zeggen nog van we zweten hier niet, duurde niet lang of onze hoofden waren al nat.

In de Souk waren leuke spullen te koop we gaan er nog wel een keer terug om iets te kopen als leuk aandenken vanuit Oman voor thuis... Heb al wat gezien...

Ook de luchtjes ruiken hier lekker!!

We hebben het er nog over om net zoals een omani gekleed te gaan, spier witte jurk en hoedje op echter vinden we niet echt respect vol naar de omani's toe....

Vervolgens lopen we langs de haven. We besluiten een taxi te nemen naar een ander deel van Muscat. Je dient van te voren een afspraak te maken met de taxi chauffeur over de rit prijs. Een aardige jongeman gaat tijdens het ritje een gesprek aan. Hij wilde ons wel het eea laten zien van Oman als hij vrij was. Wij wisten niet precies waar we heen wilde en uit eindelijk belande we bij een restaurant aan zee. Daar gelunched en koffie gedronken. Besloten om terug naar het hotel te gaan om een auto te gaan huren. Check via het hotel gedaan en vervolgens via internet. Was vrij kostbaar voor een 4WD. Via internet gezocht niets beschikbaar toen gebeld naar verhuurbedrijf die in het crownhotel zat (daar zitten geer zijn KLM collega's). Die had een auto voor ons, wij daar heen met de taxi. Collega van Geer daar nog gesproken buiten op het terras. Was er bloed heet, en dat te bedenken dat het bij de lezers zo'n 5 graden is... Hier een graad op 38! ????

We rijden in een grote bak, Mitsubishi pajero. Cool ding! Terug naar hotel gereden, gedouched en op naar intercontinetal hotel gereden. Afslag gemist, was geen probleem met deze bak, je kunt er mee over de stoep, stuur om en hoppa je zit zo weer op de goede weg.

Donderdag avond, veel mensen zijn erop uit, we vinden al snel een plekje en belanden bij een turks restaurant vlak aan zee, heerlijke gegrilde garnalen gegeten met veel water. Alcohol wordt er buiten niet geschonken. Was erg lekker. Daarna naar het intercontinetal hotel, het schijnt dat ze er een mooie bar hebben, we hebben er even gekeken vonden het niet echt bijzonder. Even verder op was er een restaurant met salsa muziek, drankje gedaan en weer op weg naar huis. Erg fijn dat we onafhankelijk zijn en kunnen gaan en staan waar we willen!!!

De volgende dag op pad richting Barka met een stop bij de aumoage fabriek, ze maken er parfums, helaas gesloten op vrijdag.

Onderweg gestopt bij een moskee, foto gemaakt echter er stapt al snel een politie man uit de auto en zegt dat er geen foto's mogen worden gemaakt en er ook geen toegang is.

Verder op gaan drinken we koffie en hebben we rijst met kip en een salade als ontbijt, was erg lekker!

Terug naar de hoofdweg, zien we allemaal mannen naar de moskee lopen.

Barka is een vissersdorp, de gevangen vis wordt op 1 plek, soort markt verkocht. Op het tijdstip dat wij aankomen is de markt al geweest en liggen er vele bootjes op het strand. Het strand is bezaaid met veel troep, je gaat er niet zomaar liggen. Het water is warm, her en der zwemt er een schol visjes voorbij. We besluiten om een wadi te bezoeken. Wadi is een plek in het binnenland waar water is. Soort van rivier plekken bij ons. We rijden door de diverse dorpjes en de natuur is er mooi. De bergen stralen in de zon en hebben mooie kleuren. We bereiken een dorpje waar allemaal palmbomen staan, betonnen waterstelsels om het water te begeleiden naar diverse veldjes. We gaan of road echter al gauw komen we niet verder. We willen gaan lopen echter een man geeft aan dat met de auto de enige optie is. Dus doen we dit dan maar, hij had gelijk achteraf. Er lopen diverse geiten los. We komen kinderen tegen, beleefd groeten ze en geven ze een handje. We gaan weer terug en komen een jongen tegen waaraan we vragen waar de wadi is, hij legt dit uit. Tevens vraagt hij of we even willen binnen komen echter Geer geeft aan dat we verder willen. We rijdende wadi in, over een ruige ondergrond van kiezels, kleine en grote keien. Water? In geen velden te bekennen.... Dan maar verder rijden... Is wel koel om zo te rijden, dat doe je niet met je peugeotje!!!

Onderweg zien we diverse mensen onder de palmbomen zitten....

En dan? Ja water!!! Joepie!

Hier is het veilig genoeg en Geer (heeft geen rijbewijs) gaat achter het stuur, kan niks gebeuren! Euh misschien toch was komen te zitten? Dat kan mij ook gebeuren dus hoppa rijden met die hap.

Zeker met een automaat, 4WD is het easy.

Het is even wennen om te rijden door het water echter dat leer je snel genoeg.

We vinden een plekje waar we in het water kunnen dobberen. Het water is van een aangename temperatuur, zwemmen kleine visjes die aan je sabbelen.

Bijzondere hier in Oman is dat de mensen er een grote troep van maken, ze gooien alles zo weg... Op straat, in de natuur, op een parkeerplaats, het is echt bizar!!!

Zo'n mooie natuur wordt verpest door alle troep en rommel die de mensen achter laten.

Terug gaan we deels via een andere weg, dit werd beloont met loslopende dromedarissen langs de weg. Ze kwamen vrij dichtbij en steken ook zo de weg over. Mooi om mee te hebben gemaakt!

Tegen over ons hotel drinken we koffie, daar hadden we trek in, samen met humus en brood.... Hmmmm erg lekker.

Vele omani's ruiken erg lekker, zo ook de ober we hadden eerder besloten als er iemand lekker ruikt dan gaan we dat zeggen en vragen welke parfum hij heeft gebruikt... Fresh, Italiaans!

Ik heb nog een paar foto's gemaakt van bussen, merk: Tata.

Daarna ben ik mijn bed in gedoken, was vermoeid. Vele indrukken, airco, warmte, veel gereden.

Verder route uitgestippeld en nog wat geappt met de kids, vriendje en vriendinnetjes.

Zaterdag 30 april

Vandaag 300 km afleggen. Overnachten op 2000 m hoogte in het Sunrise resort in jebel shams.

Broodjes, kipsalade, fruit en water gehaald in de supermarkt en koffie gedronken bij de Mac.

Sinds vannacht geen WiFi, is wel wennen omdat je automatisch naar je telefoon grijpt. Hoop voor sommige dat ze niet ongerust zijn geworden, maar euh, we waren er even niet!!!

Na 2 uur rijden komen we aan bij het Jibreen castle. In 1680 gebouwd, dikke muren, diverse vertrekken, prisons voor men and woman.

Boven op het kasteel een super mooi uitzicht.

In het shopje drinken we zoete koffie en eten een paar dadels.

Omdat het zo heet is willen we naar het water, dus opzoek naar een wadi. Bij het tank station komen we een Omani tegen en ik groet hem, hij groet terug en vraagt waar wij vandaan komen, Amsterdam, netherlands.. Oh Yeah van Basten, Gullit enzo. Later vraag ik naar een wadi, hij gaf aan dat er bij tanuf water was echter daar aangekomen kurk droog! Vervolgens door naar hoov caves echter gesloten voor bepaalde periode. Daarna een berg op gereden, mooi uitzicht. Gevraagd hoe we in jebel shams moesten komen en dat ging via de berg route off road! Klein stukje gereden, ik voelde me er niet prettig bij! Terug gegaan en kwamen onderweg mensen tegen op een uitkijk plek. Zij kwamen uit Bahrein, vriendelijke mensen. Kregen een of ander lekkernij aangeboden, smaakte erg lekker. Ze zeiden volg ons maar naar jebel shams.

To be continued!

Kingsday

De dag van vertrek, om 7:30 uur gaat de wekker om vervolgens na het ontbijt en douche te vertrekken met Uber naar Schiphol per jaguar. In de hoofdstad is dit een gebruikelijk vervoermiddel en handig ook, je besteld, ziet waar de auto rijdt en hoe lang het duurt voordat hij voor de deur staat. Het was een vriendelijke man, gesprekje gevoerd en in een mum van tijd waren we op Schiphol.

Op Schiphol zelf was het druk, rijen met mensen... We zeiden nog oeps, echter alles komt goed. Voordeel was weer dat Geer een van zijn 10.000 collega's aansprak en we even door geloodst werden naar een incheck balie.

Daar werd even gekeken hoe het moest met de bagage omdat we een tussen lading hadden op Abu Dhabi en vervolgens naar Muscat in Oman.

Ook hoe het met het ticket moest omdat er alleen maar 1 ticket kon worden gegeven op Schiphol.

Vervolgens ons laatste bakkie Hollandse koffie gedronken en door naar de gate F05. Daar stond de dreamliner 787-9 van de KLM al klaar. Het nieuwste toestel.

Er waren 54 open plekken in het toestel, we konden mee. En er waren 200 open plekken vanuit Abu Dhabi.

We zaten met z'n tweeën op 3 stoelen, rij 17 DEF. Ruimte genoeg, mooi vliegtuig.

Zo rond 12:15 uur zijn we de lucht ingegaan ruim 6 uur later landde we op Abu Dhabi. Was nog even spannend of we uit het vliegtuig moesten en naar de transferdesk op de ticket op te halen voor Muscat, echter Hans, de senior Purser had het al geregeld en de tickets werden aan boord gebracht. Super service.

Ook konden we het laatste stukje bussiness Class vliegen.

Dat is best wel een verschil met waar we eerst zaten. Je zit luxer echter wel een stukje ongezelliger omdat je elkaar niet ziet. Kregen champagne, smaakte goed.

Om 22:30 uur ( omaanse tijd, +2h) kwamen we aan op Muscat.

Vanuit de BC stapten we in de bus naar het het luchthaven gebouw. Eerst een visum halen, geldig voor 30 dagen, wie weet bevalt het hoer goed en blijven we nog langer, om vervolgens door de douane te kunnen. Er stond ook een groep met Pakistanen en Indiërs die naar Oman komen om daar te werken, in de Oman hebben de omanies het goed en het mindere werk wordt door mensen uit Pakistan en India gedaan. Deze mensen worden niet zo goed behandeld, ook wel vernederd wat je ook zag op de luchthaven, de toeristen gingen voor...

De bagage lag er al, dus we konden zo door. Er stonden heel veel mensen wat een geweldig ontvangst daar.... Oh nee die kwamen andere mensen ophalen!

De flappentap even opgezocht en Rial omani's gehaald.

Taxi gepakt en hoppa op weg. Vergeet helemaal te vertellen dat het qua temperatuur heerlijk was! Graadje of 37!!!

Minuut of 20 in de taxi gezeten, chauffeur weinig mee gesproken, wilde niet. Prima dan ook geen fooi of had hij die al in de prijs verwerkt?

Goed ontvangst in het hotel, glaasje sap en ingecheckt. Vriendelijke man hielp ons.

We slapen 3 nachten in hotel Mutran Hotel, kamer is prima, aircootje aan.

We hebben nog wel enige trek en eten aan de overkant langs de straat (1:00 uur s nachts, is het ook nog heerlijk buiten, 30 graden) kabab en humus met brood en water, alcohol is hier verboden, behalve dan in de wat betere hotels.

Tijd om te slapen!

Ik merk dat ik wat moeite heb met mijn schrijfstijl... Vindt deze niet zo es effe kijken of ik deze wat kan changen