De avond voor vertrek naar Oman
26 apr. 2016
🇳🇱
vanuit Nederland
De weekendtas is gepakt, dacht valt wel mee wat er in zit echter na het 2 minuten durende loopje naar het station denk ik toch zit er niet iets teveel in????
Met gemengde gevoelens ga ik nu van huis weg. Mijn kids, fam. En vriendinnetjes en vriendjes en lief vriendje daar achterlatend... In dat Nasty weer, nat en koud waar wij de komende 14 dagen geen last van zullen hebben!!!
Smilend door het leven, genietend van alle mooie dingen om me heen. Het leven lijkt alleen maar leuker te worden naar mate je ouder wordt, alle mooie inzichten en ervaringen die je dagelijks krijgt en mag mee maken, maakt het leven allemaal bijzonder!
Ongeveer 8 weken geleden is er een prachtige, mooie, lieve man op mijn pad terecht gekomen... Het voelt erg goed, zelfs nu dat ik er even 2 weken tussen uit piep, omdat ik weet dat het goed is en dat er vertrouwen is! En dat begint allemaal vanuit je eigen ik!!
Ik voel me rijk en ook wel bevoorrecht, happy! ??
Nu op weg naar Gerard, vriend van me met wie ik samen door Oman ga reizen.
Ik ben zijn privé chauffeur zeg maar, hij heeft geen rijbewijs... Ik zal het hem wel leren in de zandbak aldaar....
Morgenochtend gaan we om 11:40 uur de lucht in, via Abu Dhabi naar Oman waar we om 22:25 uur zullen landen op de luchthaven van Muscat. Vluchtnummer KL0449.
Ik heb er zin in, weer eens heel wat anders.
Wordt vervolgd...
Voor jullie allemaal een fijne Koningsdag.
Grtz, Ed
Aanleiding en voorbereidingen
24 apr. 2016
🇴🇲
vanuit Oman
Naar aanleiding van een goed bevallen tripje naar Los Angeles met een goede vriend van mij (Gerard) leek het ons fijn om samen in 2016 een langere trip te maken.
Begin van het jaar begon het allemaal te jeuken, we wilde er beide uit, o.a. dat de winter te lang duurt, het blijft maar koud en kwakkelig, we snakken beide naar vitamine D.
1 maand geleden zijn we gaan kijken van waar willen we heen en voor hoe lang...
Diverse opties kwamen aanbod, Gran Canaria, Portugal, Rio de Janero, Thailand, Mexico, Cuba... en Oman.
We zijn ons gaan verdiepen in de mogelijkheden.
Over Oman hoorde Gerard goede en mooie verhalen, is ook niet iets waar je meteen aan denkt.
Afgelopen donderdag hebben we de vlucht geboekt (IPB), het is nog even spannend of we a.s. woensdag mee kunnen echter het ziet er allemaal goed uit.
Ik ben inmiddels aan het kijken wat er allemaal te zien is en te beleven valt in Oman.
Ik neem jullie graag mee op reis!
Grtz,
Ed
Traveling through Oman
24 apr. 2016
🇴🇲
vanuit Oman
Lieve familie, vriendjes, vriendinnetjes, collegas en alle andere mensen die ik niet genoemd heb,
Mijn reis door Australie en verder, heb ik verder niet onder woorden gebracht... zal ik nog wel willen maar of het er van komt zal in de toekomst blijken....
Inmiddels sta er een nieuwe reis naar Oman voor de deur, ongeveer 2 weken.
Gepland vertrek 27 april a.s.
Grtz,
Ed
Next step, volgende fase!
15 feb. 2015
🇦🇺
vanuit Australië
Next step, volgende fase !
Vandaag zondag 18 januari vliegik alleen, zonder Sam, met wel allemaal andere mensen naar Melbourne!
Het mooie is dat ik weinig tot geen spanning heb! Ik ben er aan toe om verder te reizen... Zoals ik al eerder schreef, ik voel me vrij, happy.
Hoe lang ik in Melbourne zal blijven, weet ik niet, ik laat het komen zoals het komt!
Leroy, heeft mij weg gebracht naar de luchthaven, normaal vertrekken de binnenlandse vluchten vanaf de domestic airports, echter tiger airways vanaf de internationale AirPort. We komen er op tijd
achter en Leroy brengt me naar terminal 2. Sam gaat niet mee, we hebben al afscheid genomen bij het hostel.
Leroy is een fijne man, ontvlucht zijn huis... Als er dingen zijn, ik hulp nodig heb dan moet ik hem bellen en zal hij mij helpen...
Tiger airways is zoiets als Transavia. Dat is het vergelijk wat ik kan maken misschien zijn ze meer easyJet...
Het lijkt allemaal wat minder vriendelijk en service verlenend.
Op de luchthaven is het relaxed, probeer nog even te contacten met Nederland, Nick en mams echter niet gelukt. Post nog het eea op Facebook. Boarding time, before that wc bezoek.
In de rij voor het boarden, gaat vrij snel allemaal, contact rob mij, vraagt hoe het bevalt... Tell it him. Hij wil naar de zon, rust en warmte. Streelt me wel dat hij met mij samen wil vakantie
vieren... Ik zei nog durf je het aan met mij... Why not was het antwoord.... Wat zou ik zelf ook willen? Is het voor mij vakantie? Ik ben op avontuur, op reis, ervaar helemaal geen vakantie, wil
het ook zo niet noemen! Overigens vind ik het wel leuk en why not?
Ik zie een verandering bij mezelf... Wordt vervolgd....!
De vlucht verloopt voorspoedig, val snel in slaap en voordat ik het weet zijn we geland in Melbourne! Up to the city!
Aangekomen in Melbourne, backpack was er al snel... Vind ik mijn weg naar de city bus, treinen schijnen er niet te gaan... Its oke.
De bustocht duurt ongeveer 25 minuten en er is wifi in de bus. Contact via Facebook bellen, werkt goed, met rob om te horen hoe of wat...
Aangekomen in de city... Ja en nu... Het is7:00 am, Waar wil ik slapen?
Heb goede berichten gehoord over YHA hostel dus laat ik dat maar proberen... Is een half uurtje lopen, its oke ik heb de tijd ervoor... En als je loopt zie je meer! Ik loop eerst verkeerd... Maar
ik heb een mond gekregen en vraag aan een dame de weg... Ze legt het me uit en neemt de tijd...
Achteraf een pittig stukje met 14,9 kilo op je rug en een rugzak op je buik! Aangekomen bij het hostel mag ik wachten tot1:00 pmvoordat ik de dorm op kan.
Ik berg mijn backpack en andere spullen op, korte broek aan en go on to the city!
De stad lijkt groot, veel grote en hoge gebouwen, geen laag bouw. Het is allemaal wennen in het begin en het verkennen van de stad ... Er zijn heel veel toeristen en het is niet heel erg warm, zelf
een beetje fris lijkt wel... Onderweg kom ik een soort zwarte markt tegen... Geslotenop maandagen woensdag....
Koop een broodje gezond, eet buiten aan een tafeltje op... De mussen zijn overal zelfs eentje op mijn tafeltje... Er wordt gevraagd om niet te voeren... Euh he is Nice en brutaal, pikt het geklemde
brood tussen mijn vingers...
Zie een leuke fiets staan hoppa op de gevoelige plaat vastgelegd.
Ook zie ik een leuke koffie tent, daar wil ik een cappuccino drinken!
Real a coole tent... Ik zit en geniet, daar zijn ze weer de tranen... Van blijdschap! Happy the peppie!
Rond een uur of 2 ben ik terug in het hostel, spullen uit de locker en ga naar dorm 222. Er staan 8 bedden en het meurt er... 4 jonge binken, je ziet dat hun mummy niet is mee gekomen... What a
mess! But thats live! Ik kan er wel om lachen en mij er bij neerleggen!
Wederom de stad in en alles lopend, ti's nog wel een stukje maar who cares, time enough. Wat zal ik es eten, hapje sushi gaat er wel in.
Vervolgens wat boodschappen gehaald, ontbijt voor morgen.
Kwam in de supermarkt Nederlanders tegen, wel weer grappig omdat je ze hoort praten en dan een opmerking plaatst.
Ook de Poolse man van het hostel liep er, zijn engels was goed en erg vriendelijk en enthousiast!
Redelijk gepit.
De volgende dag was het zoals iedere dag mooi weer...
Na het ontbijt mijn slaapplek regelen, ik twijfelde of ik in dit hostel wilde blijven, tijdens het ontbijt al opzoek gegaan echter te kort dag en tevens wilde ik even niet weer op pad gaan met de
backpack. Het reizen kost best veel energie!
Bij de balie werd verteld dat ik van de huidige dorm af moest, er was geen plek meer, ik had ook niet gereserveerd voor nog 1 nacht... Gelukkig was er een andere dorm beschikbaar met 4 bedden
echter wachten tot1:00 pm... Ik was blij dat ik een slaapplek had... En vervolgens tijd genoeg voor de was!
Alles weer lekker fris.... Nah onze wasmachines in Nederland maken het beter schoon! :-)
Contact met Sam (zij vloog een dag later naar Melbourne) om te vragen hoor haar hostel beviel in st kilda, besloten om de resterende dagen in dat hostel te verblijven... Het gaat me steeds
makkelijker af om zaken te boeken...
De dorm, 208, was nog leeg, en fris, wat een verschil, mooi een laag bed gekozen, spullen ingeruimd en op naar Victoria market, soort zwarte markt, lekker even struinen, was nice daarna door de
city in en ja hup naar Melbourne open, nu ik er toch ben... Her en der even gevraagd aan diverse mensen, iedereen erg aardig en vriendelijk! Zelf als je een mooie man ziet vraag je gewoon de weg en
wordt je op weg geholpen.... :-)
Onderweg denk je van toch wel gaaf, ik ga wat zien, Melbourne open! Ik weet nog wel van vroeger, mam keek daar vaak naar en nu ben ik hier... En kan ik er naar toe....
Aangekomen, redelijk veel mensen, wil je naar de tennis courts dan mag je $44 aus neerleggen... Dat gaat me iets te ver, zoveel heb ik nu ook weer niet met de tennis!
Zo proef je ook wel de sfeer! Spreek nog een Amerikaans echtpaar die ook even een blik wilde opvangen.
Terug naar de stad een andere route, door het park, kom ik diverse klokken tegen die een geluid maken... Nice to here.
Bij het informatie centrum van Sydney duik ik het internet op om te kijken naar de mogelijkheden.
Tevens spreek ik Rob over de mogelijkheden voor Thailand....
Via couchsurfing was er 1 jongen die geen slaap plek kon aanbieden maar wilde wel voor me koken... Hoe aardig is dat, bleek wel een stukje buiten de stad te zijn... Ik twijfel, ben niet bekend
hier....
De twijfel neem ik snel weg door een berichtje te sturen en af te spreken voor de volgende dag omdat ik dan toch dichterbij ben... It is oke!
Grappig wel, ik word herkend door die jongen die morgen gaat koken voor me... En we maken kennis en voeren een gesprek.
He left and i gonna change my flights!
Het loop tegen zessen, hier zijn de kantoren gesloten, maar in Nederland open dus calling China airlines in NL.
Allemaal geen probleem, 29 jan i fly to Taiwan en verlaat het land weer op 1 feb en ga dan naar Thailand, Bangkok. Still stay there for 3 days and the going to koh tao voor een paar weken en
uiteindelijk zal ik25 febrop het vliegtuig stappen naar Nederland! Moet we nog niet aan denken, dus nog iedere dag voor de volle 100% aan het genieten!!!
Ik kreeg de tip om te gaan eten bij galops, Indies... Dus Lets Go!
Was er gemoedelijk, menuvorm en de mogelijkheid tot het kiezen van diverse gerechten...
De woman from the owner was jarig en er werd taart geserveerd voor iedereen.... Erg aardig en lief
Onderweg naar het hostel, zingend stel op straat, Nice to hear en leuk entertainment.
Aangekomen in het hostel, sliep er 1 man in de dorm. Er was nog 1 bed vrij. Niet veel later na mij kwam mijn boven buurman binnen en rond half 2 de laatste. Heb beroerd geslapen, laat eruit,
voor10:00 ammoest ik uitchecken wat 30 minuten later gebeurde. Achter de balie wezen ze me erop dat ik te laat was echter dacht ik fuck it maar, s nachts
herrie in de gang en bij de voordeur, heb ut zakie maar in de klauwen!
Op naar st kilda!
Let's try the public traffic...
Sinds 1 januari 2015 is er een free zone waarin je gebruik kunt maken van de tram. Erg handig je kunt dan zo van de ene bezienswaardig naar de andere... Echter zo koppig als ik ben, heb ik niet
eerder gebruik van gemaakt en alles lopend gedaan...
Als je vertragende bewegingen maakt zie je meer.. In het nummer "leef" tbv Jip Keijzer zingen ze zelfs: als je stil staat zie je meer! Daar geloof ik zeker in en pas het ook regelmatig toe. Wees je
maar bewust van wat je allemaal ziet als je stil staat....
Een paar straten verder is de tramhalte. Ik denk de goede halte te hebben echter vraag ik het voor de zekerheid toch maar even aan een dame. Zij antwoord vriendelijk en zegt dat om het hoekje beter
is om die tram te nemen zo dat ik daar meteen kan overstappen. Ze zijn er erg vriendelijk en behulpzaam en bovendien goed voor mijn Engelse taal ontwikkeling...
Het is wederom een zonnige en warme dag, met de backpack en rugzak erbij nog es extra warm, wat ben ik ook een bikkel, heerlijk alleen op pad, maar wat is alleen?
Ben met mezelf en om me heen zijn er nog meer mensen, dus alleen? No!
Het is even zoeken om de volgende tram naar st kilda te vinden... De kaart biedt hulp. Inchecken met de pas en hoppa daar gaan we. Volgens de beschrijving mag ik eruit bij halte 38, is een stukje
van 40 min. Met veel
haltes... Onderweg zie je best veel, tijd om uit te stappen. Blijkt dat de route beschrijving niet geheel klopt, had ik er bij halte 35 uit gegaan dan had ik nog maar een klein stukje hoeven lopen
naar het hostel.
Lekker boeien, ik heb de tijd....
Best wel proud op mijzelf ook dit heb ik weer gefixed. Zal dit onthouden als
Ik het openbaar vervoer pak in Nederland...
Aangekomen bij het hostel, is Sam daar en ze kan niet blijven, ze mag weer verkassen...
Mijn bed is nog niet gereed op de dorm, de backpack gaat in de opslag en we gaan naar het strand.
Er volgt een mooi gesprek tussen ons tweeën. Het is fijn om een soulmate te hebben.
Aan het strand is het heerlijk vertoeven en ook goed heet, smeren is noodzaak!
Sam vertrekt vanavond naar de city en gaat daar een hostel in en de volgende dag pakt ze de nachtbus naar Sydney.
Na het strand pak ik mijn spullen uit op de kamer, douchen en op weg naar Callum, die jongen van couchsurfing die voor mij gaat koken. Ik zeg Sam gedag en weer is de verassing wanneer we elkaar
weer zien... Ik pak de makkelijke weg, de tram. Bij de tramhalte is het wachten, blijkt vertraging te zijn volgens de app. Ik zie het wel. Er lopen diverse mensen voorbij waarvan er 1 opvallend
was, nl een oudere man, met baard in een roze korte jurk, roze slippers en een diadeem op zijn hoofd met hartjes... Grappig om te zien en ik heb respect voor hem, hij doet het toch wel... Mooi om
te zien dat ook dit kan!
Na 5 haltes stap ik uit en gebruik Google maps om naar collum te komen...eerst even wen flesje wijn gehad bij de slijter.. Ik loop echter verkeerd, geheel de andere kant op... Oef. We appn en hij
zegt pak de bus, deze stopt vlakbij mijn huis. Daarna was ik er zo. Hij woont op de 1e etage in een jaren 30 woning. Heeft ook alles in style gelaten. Very Nice.
Beneden in de tuin verbouwd hij zijn kruiden en wat groente.
Hij heeft heerlijk gekookt, lekker over en weer gekletst. Ieder heeft zo zijn verhaal. We hebben het oa over vinpassa, 10 daagse stilte meditatie, hij wil dat gaan doen in maart dit jaar in new
Zealand. Ook blijkt dat een vriend van hem samen met Sam een training heeft gedaan op koh panguyan. Wereld is klein.
De tijd vliegt en de laatste tram is al vertrokken... En nu? Ik kan blijven pitten echter daar heb ik geen zin in, ik ga wel lopen... Weet je dat wel zeker zei hij, ja waarom niet, nou het is een
aardig stukje.
Ik check op Google maps: 45 min. Pease of cake!
Heerlijk om savonds in alle rust te wandelen, geen rare gedachtes in je hoofd halen zoals overvallen, slangen enz. Vlakbij huis moeders nog even ge facetimed, handig in aussie met die telstra wifi
palen.
De volgende dag wezen winkelen, wn door naar het strand. Waren 2 honden die wilde spelen, grappig.
Was vrij warm, hele andere warmte als in Nederland. En brand ook lekker, zand is te heet om met blote voeten over te lopen.
In het hostel kom ik een jongen tegen die aan mijn accent herkent dat ik uit Nederland afkomstig ben, zijn pa is Nederlander en ze wonen nu in Engeland. Hij is nu 10 maanden van huis, opzoek naar
werk, heeft morgen een sollicitatie gesprek. Ik wens hem alvast succes.
Via grindr heb ik contact met een andere jongen die ook weer wil koken voor me, ik stel voor om eerst te ontmoeten op het strand even verder op. Dat was prima. Hij is Stuward bij virgin airways.
Aardige jongen. Na het strand de supermarkt in en naar zijn huis waar de maaltijd wordt klaar gemaakt. Hij heeft een groot appartement met een hond en kat. Heerlijke maaltijd, fijn als er voor je
gekookt wordt! Zijn er nog liefhebbers die voor me willen koken? Of is mijn prins opzoek naar mij pad?
Het gesprek wat we voeren is wat eenzijdig, echter Nice voor de experience... En voor mezelf weer een overwinning om te genieten van het moment. Hij wil me terug brengen naar het hostel, echter ik
vind het fijn te lopen, dit keer 30 min.
Heerlijk je vrijheid, doen wat jij wil en connecten met jezelf en de aarde.
Op zaterdag 24 januari check ik uit bij het hostel, heb vervoer geregeld naar de luchthaven mbv shuttle bus. Ik heb een vluchtom 16:45 uur.
Alles is hetzelfde als de heenvlucht. Verloopt allemaal soepel bij tiger airways. Is kort vluchtje dit keer, 1 uur en 20 min.
Ik zit op stoel 2A, ben ik weer lekker snel het vliegtuig uit, niet dus. :-(
Naast me zit een ouder echtpaar waarvan de man slecht ter been is en in een rolstoel wordt binnen gebracht.
De daling wordt ingezet en aan het echtpaar wordt gevraagd of ze als eerste of als laatste uit het vliegtuig willen. Ze geven aan als laatste en ik dacht fuck, dan moet ik ook wachten. Toen kwam de
mindset, niks te fuck, Just relax en tijd zat! Wouw wat mooi om dit te ervaren, proud! De gedachte, mind brengt je in de war. Mijn neef Yuri en zijn vriend Eddi komen me ophalen en dan moeten ze
wachten... Nu moesten ze nog langer wachten... Toch blijf ik bij mijn keuze. De vrouw vroeg in gebrekkig Engels of het oke was en ik zei prima. Wouw wat werkt het toch mooi!
Mijn ware karakter uit zich verder, bij het verlaten van het vliegtuig gebaart de oudere man dat hij nog wat mist, ik begrijp hem meteen, zijn colbert ligt nog in het bagagevak. Ik reik hem dat aan
en hij geeft een glimlach terug! Dat zijn nu de dingen waar het omgaat in dit leven! Elkaar helpen! Het roert me nu ik dit schrijf, schrijven is daarom ook erg fijn, relativeren, herbeleven van de
momenten!
Tigerair ways, weinig service, ook geen transport service naar de bagage belt... Je kunt het ze niet kwalijk nemen.. Het is er gewoon niet!
Ik biedt mijn hulp aan om de oudere man in zijn rolstoel voort te duwen naar de bagage belt, ik moet er immers toch ook naar toe. Het echtpaar kijkt erg blij, doet me goed. Je kunt ze toch niet
overlaten in deze situatie? Ook is het nog een pittig stukje lopen.
Aangekomen bij de bagage belt is mijn neef Yuri er al, ti's fijn om hem weer te zien!
Wordt vervolgd...
Perth
13 feb. 2015
🇦🇺
vanuit Australië
Het duurt niet lang voordat Leroy ons komt ophalen, toch wel wat vreemd als iemand je opkomt halen die je alleen een uurtje hebt gesproken in Exmouth op nieuwjaars nacht.
Hij rijdt in een BMW X5, wat een wagen en heeft zijn boot mee op de trailer... Beetje ongelofelijk eigenlijk...
Maar goed ik geef me er maar aan over en het zal ons gegund zijn....
We zijn al snel bij de swan river, deze begint bij de zee en loopt het binnenland in... Tegen over de stad, centrum van Perth, gaan we het water op, het weer is heerlijk, temperatuur van het water
is ook erg lekker. Het uitzicht over het water is prachtig, het ziet er ook allemaal brandschoon uit. In het water stikt het van de jelly fishes (kwallen). Je kunt ze pakken, deze prikken niet. We
doen pogingen helaas lukt het niet...
Het water is er niet diep, ligt tussen de 1,2 en 3 meter... En dat terwijl de oppervlakte mega is.
Leroy wil ons de mooie dingen laten zien echter daarvoor moeten we wel even speed maken, het is immers uitgestrekt in ozzie en hier dus ook. De power wordt ingezet en we gaan als een plank en met
hoge snelheid over het water... Wouw is onwijs gaaf dit!
Het lijkt wel een droom, maar het is echt!!
We krijgen uitleg hoe het varen werkt met de rode en groene boeien... Uitleg van over de gebouwen enz. Nice Nice. Het is prachtig. Ook zien we de jeugd van de rotsen in het water springen,
vervolgens mogen ze omhoog klauteren, lijkt wel gekkenwerk.
Een nieuwe poging wordt gedaan om een Jelly fish uit het water te pakken... Eerst van bovenaf, dat voelt heel weg glibberig! Dan maar van onderen en dat heeft meer succes... Blijft vreemd hoor!
Maar wel grappig. We varen richting de zee, het water wordt ruiger.. Leroy verteld dat hij daarom ook een grotere boot wil. We zien nu ook de grote containerschepen en de vuurtoren vanaf het water,
deze hadden we al eerder vanaf de wal gezien... Nu een ander beeld, vanaf het water.
We gaan terug, het is te ruig waardoor je zeiknat wordt... We planken weer over het water en gaan landinwaarts... Het wordt rustiger, en is nog steeds groot en wijds. Er zijn niet veel anderen te
bekennen, in het weekend schijnt het anders te zijn. Tijdens het varen volgen er mooie gesprekken en wordt er ook gepraat over de achtergronden van een ieder... Ik ben ook wel benieuwd waarom Leroy
ons meeneemt en hoe zijn leven eruit ziet...
Hij werkt voor rio thinto, de mining industrie, hij zit in het onderhoud van de machines. Ze mengen en breken de grondstoffen voor klanten. Hij is een week op en een week af. Goed salaris, is ook
wel te zien aan zijn wagenpark. Daar waar hij werkt ligt noordelijk en is het veel warmer dan hier! Hij is getrouwd, heeft een dochter van 18 en een zoon van 17. Is ondernemend en wil graag Van
alles zien en doen, in tegendeel tot zijn vrouw... Als de kids de deur uit zijn gaat hij ook...
Ik merk dat hij het leuk vind om mensen mee te nemen en dingen wIl laten zien, tevens is het ook een vlucht van huis, om daar maar niet te hoeven zijn...
Zelf ben ik open naar Leroy toegewenst en verteld hoe ik in het leven sta, mijn eigen weg ben ingeslagen, mijn geaardheid enzo.
Later hoorde ik via Sam dat hij dat bewonderde dat ik daar zo makkelijk en open over vertelde... Tja dat ben ik en ik heb niks te verbergen.
Ik ben trots op mezelf, mijn kids, ex vrouw, familie en vrienden.
Het zijn allemaal fases in je leven, met leuke en minder leuke dingen. Koester alles, dit heeft er allemaal toe geleidt naar waar je nu staat... Life is beautifull! Kijk er met tevredenheid naar
terug. Kijk vooruit, wat wil je bereiken in je leven, stel je doelen, kijk naar de mogelijkheden. Maak je keuzes en vaar je koers.... Er is niet een weg, er zijn er meerdere... En de weg die jij
bevaart is de weg...
Leef in het NU en geniet van al het moois wat het leven zich aanbied!
De dag van morgen ligt in de toekomst en die zal ook lopen zoals die voor jou is uitgestippeld.
Ik ben van mening dat het universum jou daarin stuurt en begeleidt...
Euh ik dwaal af, zie je dit gaat van zelf of van eigens...
Vind ik hier wat van? Nee hoor ik laat het voor wat het is, nu zeg ik nog ik dwaal af en schrijf dat ook en straks neem ik het alleen maar waar...
We varen dieper landinwaarts, zien mensen langs het water en ook aboriginals... Zij staat niet bekend als het vriendelijkste volk...
Verderop in de rivier wordt er lucht in het water gepompt om het water te verrijken met O2. Wel grappig om te zien. Het einde van de rivier is bereikt, het loopt tegen vieren en we gaan weer terug.
Ik vroeg mezelf al af, wat is er verder te zien en dacht is wel mooi zo omdat we ook nog terug moesten....
Er zijn stukken land waar de slangen leven, niet aan land gaan daar! Toch zie je er wel aussies lopen, zij zijn er bekend en weten hoe te handelen...
We komen 2 mannen tegen die boot pech hebben, Leroy biedt ze hulp aan en neemt ze opsleep. De mannen zijn blij met de hulp, aan het einde van de sleep dienst vragen de mannen wat Leroy van ze
krijgt, hij zegt: niets. Het enige wat Leroy fijn zou vinden dat als de mannen in een situatie komen waarbij er anderen zijn die hulp nodig hebben dat zij ook die hulp verlenen. Het lijkt wel op de
film Pay it forward!
Mooie insteek! Als de mensen wat meer voor elkaar over zouden heb en zal de wereld er een stuk beter uitzien!
De zon is al aan het zakken, prachtig gezicht. Happy moment! Deze pakken ze niet meer van me af!
Het wordt al wat donkerder en we zijn er nog niet, het slepen heeft wat tijd gekost. Echter alles heeft een reden en dat blijkt ook wel, we zien Perth, de stad vanaf het water met al die mooie
lampjes... Vet cool en gaaf. Wat een kadootje!
Na het varen zet Leroy ons af bij het hostel in Perth. Is weer even wennen, met meerdere mensen op een kamer, iedereen zichzelf en alle troep... But what do you need?
Het is wen groot hostel met veel dorms en privé kamers. Veel jeugd, backpackers en ook mensen die werken in Perth.
Leroy wil de volgende dag weer varen echter we contacten hem nog wel... Next morgen gaf hij aan dat het beter is om een dag later te gaan, de zee is te ruig.
We maken wat eten en komen in contact met een Nederlands jongen, hij verblijft hier ook al een tijdje en is opzoek naar werk. Geeft wat tips en later schuift er ook een andere jongen aan, een
personal trainer op het gebied van hardlopen.
Bedtijd! Lekker slapen na een mooie dag!
Na lekker te hebben geslapen, ontbijt gemaakt en ieder even zijn eigen kant op. We hebben allebei even behoefte om alleen te zijn.
In de kamer komt er nog een griet naar me toe en zegt dat in het bed waarin ik heb geslapen zij sliep.. Ik zeg in het Engels dat ik het bed leeg heb aangetroffen... Geloof dat ze een beetje van het
padje afwas...
Vrolijk fluitend en luisterend naar de muziek volg ik mijn weg door de stad. Eerst even oriënteren welke richting ik op wil. App nog even met mir, zij zit in Thailand met haar dochter. Ik beland al
snel in een shopping centre en in de keten Meyer. Vervolgens buiten een water ballet voor een of ander gebouw, kids en water dat trekt altijd.
Ik wil naar het Kingspark toe, schijnt mooi en erg groot te zijn... Voordat ik daar beland, trekt een sportzaal me aan... Loop er naar binnen en vind er een korte broek en t shirt van QuickSilver.
Afgeprijsd natuurlijk, ben wel een hollander. :-)
Vervolgens door naar het park, is zo'n 20 minuten lopen... Wat is tijd? Ik heb genoeg tijd! Eerst loop ik verkeerd, vraag de weg en word vriendelijk te woord gestaan, mensen zijn er aardig. Voor me
loopt een stel, de vrouw met een paraplu ter bescherming van de zon ... Euh ... In Nederland gebruiken we de plu ergens anders voor!!! Echter dit geeft toch wel weer een mooi positief beeld van de
paraplu. Wat je niet mag vergeten in Australië is dat zij geen ozon laag hebben en dat de zon dus lekker op je kan fikken! Zonnebrand met factor 50 is geen overbodige luxe!
Na een steile klim wordt het Kingspark bereikt. Tijd voor een broodje en drankje op het gras met uitzicht op de swan river. Wat een rust, wat een schoonheid en wat een uitzicht! Beautifull.
Er is vast nog meer, de wandeling gaat verder, gedenktekens, monumenten prachtig allemaal. Vrij schoon, hier en daar ligt er wat achtergebleven materiaal van toeristen... Te zot voor woorden.
De weg wordt vervolgd naar de botanische tuinen. Ook hier is het weer erg mooi! Het is nu zomer wat moet het wel niet in het voorjaar zijn als alles in bloei staat? Adembenemend?
De foto's zullen meer laten zien!
Erg mooi allemaal!
Verder op vind er een trouwerij plaats, allemaal wapperen tegen de warmte... Mooi gezicht. Verder weer een trouwerij, mooie lokaties hier daarvoor.
Bij een bamboe bos stop ik, in de bamboe stammen staan teksten gekerfd, ik blijf niet achter en laat ook text achter... Inhoud staat op een van de foto's... Inmiddels tijd om terug te lopen, andere
weg wordt gevolgd en toch handig dat je maps op je telefoon hebt om de weg naar de stad te vinden...
Met Sam drink ik nog even een bakkie in de stad. Ieder volgt zijn eigen weg naar het hostel. Onderweg beland ik voor een groot scherm, zitzakken en daar drop ik mezelf. Nog even verder relaxen. Ik
besluit om mijn reis verder uit te zetten... En boek een ticket naar Melbourne. Ik vind het wel spannend want hiermee gaat er een nieuwe fase in, alleen reizen!!! En bij het boeken, hoe zit dit ook
alweer met je bagage enzo... Ik raadpleeg neef Yuri, die helpt me en uiteindelijk vlieg ik met een budget maatschappij, tigerair. Normaal vind ik het wel allemaal best maar nu ga ik de uitdaging
ook aan... Het is een avond/nacht vlucht, eten en luxe heb ik niet nodig voor die 4 uurtjes....
We eten Mexicaans. Was Nice. Vervolgens de relax modus in. Na de douche, op zoek naar een leuke bar, er veel mensen in de touw, er heerst een
gezellige drukte. We gaan een bar in waar we ons eerst moeten legitimeren, er wordt een scan gemaakt van je legitimatie bewijs. Maak je herrie dan schoppen ze je eruit en kom je nergens anders meer
binnen. Was een gezellige avond, Leroy had een vriend meegenomen. Rond een uur of twee lagen we in bed.
Na het ontbijt check ik alvast uit en vervolgens worden we opgehaald door Leroy en gaan we naar pinguïn island. Ook Rebecca halen we onderweg op. Rebecca komt uit Engeland en is net zoals ons aan
het reizen, zij was ook met Leroy in Exmouth. Het is even zoeken naar een plek om de boot te water kunnen laten, eenmaal gevonden zijn we niet de enige en moeten we even wachten. Er komt routine in
voor het te water laten en binnen halen van de boot. Het is wel kicken dat we deze luxe hebben.
De zee is mooi blauw, helder en niet al te wild. Handig is dat Leroy weet waar de mooie dingen zijn... We varen naar een eiland waar de seals liggen. Wat zijn nu weer seals? Dat zijn zeeleeuwen, je
kunt ze ruiken want ze stinken! We gaan ongeveer een meter of 100 voor anker. Was een grappige situatie, het anker liet ik op de zeebodem zakken even later zag ik wat glinsteren en vroeg wat het
was, iedereen kijken en ja het was het anker.... :-) vroeger blond he
Rebecca en ik doen de snorkels en flippers aan om de seals van dichterbij te bekijken. Vet spannend wel, 10m dienen we bij ze vandaan te blijven... Het eiland waar ze op liggen mag niet betreden
worden, ook wel goed anders hebben ze ook geen rust meer. We hebben ook een camera mee en filmen ook de boel. Ze liggen rustig en nu en dan bewegen ze. Erg rustgevend dit. Er komen meer boten aan
en wij gaan weer terug. De georganiseerde trips gaan soms wel heel erg dichtbij met al die toeristen. Ook is er verderop een boot die wat rondjea draait, hier blijkt een dolfijn rond te zwemmen, ze
volgen de dolfijn, het lijkt erop dat hij in het nauw wordt gedreven, wij reageren daar op, why enz. Gelukkig weet de dolfijn zijn weg te vinden en zoekt hij het open water op!
We zijn weer alleen en gaan zwemmen weer naar de seals toe en nu op maar een paar meter afstand, neus dicht! Toch wel op letten want je weet niet hoe ze reageren op mensen zo dicht in de buurt.
Paar fotootjes geschoten en we varen naar pinguïn island. Toeristisch gebeuren, veel meeuwen. We chillen. Sam gaat opzoek naar de pinguïn en schiet paar mooie plaatjes van hun. We varen terug,
zetten Rebecca af. Leroy zet ons af bij het hostel en zal mij vanavond oppikken om me af te zetten bij de AirPort.
Aangekomen in Perth, camper ingeleverd
11 feb. 2015
🇦🇺
vanuit Australië
Van pinguïn island naar Perth 3
Ik loop bijna 1 maand achter met schrijven, ik pak de draad weer op...
Op naar frementle! De rit wordt vervolgd langs de kust, alles is strak blauw ( de lucht en zee) en het landschap ziet er mooi uit. We belanden in het industrie gebied, alles ziet er groot uit, het
boeit mij ook, ik heb wel wat met de industrie... Grote tanks, silo's, distillatie kolommen... Zoeken naar herkenning en vergelijkenis met Tata.... Op de snelweg rijden ook fietsers, je moet er
eigenlijk niet aan denken en zeker in Nederland op de drukke wegen is het zeker geen optie, levensgevaarlijk! Hier ook overigens.
Frementle wordt binnen gereden, Nice place, toeristisch en levendig. We zien een bootstalling, er wordt een boot uit de stelling gehaald dmv een hyster (heftruck) bijzonder om te zien... Net Ikea
magazijn maar dan net effe anders... Grappig om te zien. Onderweg zien we mooie muurschilderingen, net echt! Er wordt verder getuft naar het centrum, toeristische plek dus parkeergeld wordt er
gevraagd. Bij 7 eleven 2 heerlijke cappuccino gehaald en op het bankje bij de kerk op gedronken in het zonnetje. Hier is reuring, allerlei soorten mensen vertoeven hier. We rijden naar South Beach,
het strand. Maken daar ons eten klaar op de bbq en duiken vervolgens het strand op. Sam gaat hard lopen en ik geniet van de zonsondergang. Nemen er nog een douche. Mbv de gratis wifi verbinding
gaan we opzoek naar een slaapplek. We vinden het zonden om
Iedere keer te gaan betalen voor een kamping, je eet, doet er een plasje en een douche, een slaapje en dan vertrek je weer... Couchsurfing verzoeken zetten we uit, Sam heeft beet, 6 km verder op is
er een jongen die kan hosten.... Hij hoste nog een ander stel, na beetje aandringen konden wij er ook nog wel bij...
Lets try! Het is toch wel spannend want waar kom je terecht? Wat voor een persoon is het?
Aangekomen, was het een stille wijk, kennis gemaakt, micheal heette hij had wat bizarre verhalen... We maakte kennis met het andere stel, waren ook op reis en kwamen uit Engeland.... Het huis was
groot maar vies, rommelig... Wat hebben mensen toch, wat weerhoudt ze toch onder troep op te ruimen, muren te verven, enz. Er staat in het kamertje 1 bed en vieze vloerbedekking en troep, Sam mag
er slapen maar ik ga in de camper.... Er wordt nog wat gepraat in de keuken, ervaringen uitgewisseld en we geven aan dat we in onze camper gaan slapen en dat we alleen gebruik willen maken van de
wc. Er wordt wat vreemd gekeken maar wij voelen ons erg prettig bij ons besluit. In de camper moeten we beide lachen en ervaren dat onze camper toch wel erg fijn is.... We moeten er beide om
lachen. Slapen en als we wakker worden wegwezen! We kunnen ook zo weg en we gebruiken wel een wc bij een tank station...
De nacht verloopt voor mij niet soepeltjes kom slecht in slaap. Rond 7:00 uur zijn we wakker, lenzen in en weg wezen!
Poepen bij het tankstation en op naar frementle. Capucinio bij 7 eleven en oats in het pleintje bij de kerk. Ti's mooi weer, we gaan fietsen huren om frementle te verkennen. Bij de plaatselijke VVV
worden we geholpen door een aardige dame. Overwegen is nog om naar rockingnest island ge gaan echter erg prijzig... En we zijn al aan de late kant daarvoor...
De camper gaat de parkeer garage in, omkleden, spullen pakken, fietsen ophalen en hoppa daar gaan we... Helmpie op, ik dan, vriend van me heeft laatst een ongeluk gehad en zijn nek gebroken op 2
plekken...dus keuze is snel gemaakt... De vuurtoren, haven, museum en de gevangenis worden bekeken. Het landschap is niet vlak, menig heuveltje dient beklommen te worden, andere hindernis is toch
wel de warmte, zal al gauw zon 35 graden zijn.... Maar euh we zijn bikkels dus trappen met die hap.
Lunch gedaan bij het museum.
Onderweg gaan we opzoek naar de muurschilderingen ... Bijna gemist echter toch nog een stukje rechtdoor gereden en toen gevonden.
Wouw zeg wat is dit mooi en zo echt! Mooie plaatjes van geschoten en gevraagd aan een passant om een foto van ons samen in de budda houding te schieten...
Achter de schilderingen was meer, daar werden meubelen, vazen alles wat er met huisinrichting te maken had en uit Azië kwam werd er verkocht... Erg mooi allemaal!
Voordeel is dat je van ver komt en niks kan meenemen... :-)
Het loopt tegen half 5 en de fietsen moeten terug. We drinken nog een koffie en er komt een man langs, een zwerver, hij zegt wat ik zeg wat terug en hij maakt woorden... Sam grijpt in en sust de
boel. Ik voel me ongemakkelijk. Ik laat mensen met rust en laat hun mij ook met rust! Je ziet het wel meer, dat zulke mensen elkaar ook zomaar een schop of klap geven... Strange allemaal maar....
Er wordt nog wat gewinkeld, buit: een spijker korte broek en een groen t shirt. Het shoppen blijft altijd weer verleidelijk! Nu nog wat oude sisle weggooien echter hoe dat moet heb ik nog niet
uitgevonden!
Volgens wiki camp is er een vrije kampeer plek bij het strand... We rijden er heen en treffen daar een jongen aan die er al een paar dagen/nachten kampeert. Hij gaf aan dat het een prima plek is.
Wij gaan nog even terug naar een tentje waar we wat gaan drinken... Tegen de jongen zeggen we tot straks.
Heerlijk aan een lekker biertje. Sam aan een sappie. De jongen achter de bar is een Nederlander, hij pikte op dat ik ook een Nederlander was aan mijn accent. Het was druk hij kwam later wel even
langs... Verder heerlijk chill. Sam gaat yoga of hardlopen op het strand en ik ga Lienke bellen, ze is namelijk jarig! Erg fijn om elkaar weer te spreken. Daarna genoten van de zonsondergang samen
met alle andere mensen.
Hessel de Nederlander komt langs voor een praatje. Is ook een reiziger, al een tijdje onderweg. Heeft een Canadese vriendin en ze werken beide in deze tent. We gaan terug naar de kampeerplek... De
jongen was er nog maar hij vertelde dat de ranger was geweest en dat hij zijn eten op mocht eten en daarna moest vertrekken. No sleep here.
De jongen wilde ons de ellende voorkomen en heeft op ons gewacht, How Nice is that? Aardige mensen bestaan er dus nog! Mensen die wat voor hebben met de medemens!
Even verderop willen we gaan koken, staat veel wind, dat is het niet echt.
Er is inmiddels ook contact met Leroy, de man uit Perth die we in Exmouth hebben ontmoet. Hij wil morgen met ons varen....
Ook moeten we morgen de kamper inleveren... Hij wil ons afhalen bij het camper verhuurbedrijf... We voelen ons wat bezwaard echter moeten we niet moeilijk doen en gebruik maken wat ons wordt
aangeboden...
We gaan Hessel opzoeken misschien dat we bij hem kunnen slapen of dat hij nog wat weet...
Helaas kan hij en weet hij niets....
Wel hebben we een leuk gesprek over zijn reis, over Australië en hij vraagt of we mee gaan surfen zondag morgen... Sam heeft er wel oren naar, ze wil immer nog steeds surfen!
Ze geeft aan om er nog even over te denken en ze zal het laten weten...
We pakken nog even een douche bij het strand om vervolgens fris de camper in te gaan en een slaap plek te vinden... Onderweg hebben we nog wel honger (trek) we gaan opzoek naar de Mac, die hadden
we eerder gezien.... Is eigenlijk tegen mijn principe om daar te eten... Maar moet je aan alles strak vasthouden? Mag je zo nu en dan niet afwijken en als je dat wel doet bega je dan een zonde?
Ti's weer een ervaring rijker, de Mac is toch weer anders dan in NL. Ook wel weer aardig om te zien wat voor een mensen daar komen...
Na de food injectie verder opzoek naar een slaap plekkie... We vinden een parkeerplaats in een wijk. S morgens gewoon optijd pleitte en geen overlast bezorgen dan moet dat toch kunnen...!
Het laatste nachtje in de kamper, ons verblijf van de afgelopen weken, voelt vertrouwd.
De volgende morgen, zijn we terug gegaan naar South beach om in te pakken, eerst op de invalide parkeerplaats, lekker veel ruimte, er komt een aussie naar ons toe en waarschuwt ons voor de boete
van de ranger. We nemen het risico niet, dus verkassen. Het inpakken kost wel wat meer tijd... We zouden Leroy laten weten wanneer we in Perth zouden zijn... Iets later dus....
Aangekomen bij het camperverhuurbwdrijf, verloopt alles snel en soepel. We geven wel aan dat we de stoelen hebben gemist.... Als antwoord krijgen we dat we hadden moeten bellen... Daar zit wat
in...
Ti's wel goed zo.
We lopen de straat in om wat te eten, er zit een dutch tent, Yeah we want dutch food!
Wordt gerund door 1 Nederlandse man, je ziet het niet echt aan hem, echt zo'n ouderwetse Engelse bril
Wel grappig om te zien. We bestellen een stokbrood gezond met tonijn.
Het is er druk, de Nederlanders weten wel hoe ze een zaak moeten runnen! Als we bestelling hebben en de tent verlaten staat er inmiddels een rij die buiten begint... Een goed lopende tent!
We lopen terug naar het verhuurbedrijf waar we wachten op Leroy....
Bijna in Perth...
30 jan. 2015
🇦🇺
vanuit Australië
Mandurah is een mooie plaats en wordt al meer toeristisch.
Er wordt gesmacht naar koffie, ons rijdende huis aan de kant en hoppa aan de walk op zoek naar een leuke koffie tent. In het park schieten we een paar mooie foto's, ieder opneem bankje, zonneschijn
bij het water...
De cappuccino smaakt heerlijk, vreemde is wel dat de koffie tenten sluitenom 16:00 uur... Alles begint in aussie vroeg,5:00 amis het licht, uurtje later gaat er al het eea open..
Het wordt al wat donker en er wordt gekookt, eerst wilden we de groente op de bbq bakken echter beetje bah was de plaat, toen op het kookpitje.
Aan de waterkant de groene curry gegeten, was een mooie combi.
Het werd tijd om een slaapplek op te gaan zoeken... Ik word er steeds makkelijker in, maak me er niet meer druk om want het komt zoals het komt.... Via de wiki camp is er een plek aangegeven waar
je free kan camperen... Was dus niks, de plek stond vol in het licht... Sam had tijdens het douchen al een plek gezien bij een overheidsgebouw....
Dus op daar naar toe! Prima plek en eerlijk gezegd geeft het ook wel een kick om zo'n 28 dollar uitte sparen...
Trouwens het douchen wordt ook steeds makkelijker! Het is een openbare plek en huppa alles uit en soppen maar! In de sauna ga je ook bloot dus waarom hier niet?
De nacht verloopt minder soepel, ik kan slecht in slaap komen, zit in me hoofd....
Regelmatig dan maar weer de foon pakken en Facebooken...
Ik zit er over na te denken om mijn reis alvast verder uitte zetten... Maar doen het uiteindelijk toch niet... Val toch in slaap...
Vanuit mandurah zijn we doorgereden langs de kust naar rockingham. Hier is het pinguïn island, kost een paar centen, onze nuchterheid zegt dat we het zonde vinden om daar onze centen aan uit te
geven. We bekijken de mogelijkheden. We gaan door naar frementle.
Echter voordat we gaan vindt er een gesprek plaats tussen ons. Niet zomaar een gesprek maar een verdieping in onze vriendschap!
We zitten alzon 22dagen op elkaars lip en er ontstaan wat irritaties... Missen de vrijheid... Spreken zaken niet uit naar elkaar.... Wat diverse reden
heeft... Er is afstand ontstaan...
Ook het besef dat we beiden different zijn enzo....
Het raakt ons beiden, ons gevoel en hart spreekt... We pakken elkaar vast en geven elkaar een dikke knuffel
Door het gesprek hebben we weer connectie gemaakt en is de verbinding er weer met een verdieping!
Erg mooi dat ik dat samen met Sam mag hebben cq mee maken! Proud at our friendship.
Ik zag dat ik 16 jan mijn laatste post had gedaan, het is inmiddels al eind januari dus post ik dit en maak ik een op naar Perth 3 aan...
Loop inmiddels wel 2 weken achter enne heb australie al verlaten... Oeps... Waar koop ik tijd euh nee ik heb tijd....
Wordt vervolgd lees vriendjes!
Richting Perth 1
17 jan. 2015
🇦🇺
vanuit Australië
In augusta is niet veel te beleven, er staat veel wind, onze mobiele woning brengt ons naar margaret river. Onderweg wordt wiki Camps
geraadpleegd, 6 km voor het dorp is een soort boerencamping, goede recenties. Daar gaan we naar toe, eerst door het national park wat er ook al Amazing uitziet. Aan het einde komen we op een open
vlakte waar ze iets met miningmateris doen, daar voorbij ligt de camping. Heel erg gemoedelijk allemaal, we worden ontvangen door een lieftallige dame en haar man, Kevin, begeleidt ons op zijn
brommer naar een mooi plekje uit de wind, vlakbij de campingkitchen en sanitaire voorzieningen. Het voelt goed hier, heerlijk onder de mensen. Er verblijven gepensioneerde, werknemers, backpackers,
gezinnen en anderen hierzo.
Als ik Kevin op zijn brommer zie rijden, hoed en zonnebril op doet dat me denken aan mijn opa, (zie mijn opa al gaan op de brommert) hij had
vroeger ook een camping met oma. Later hebben een 4 tal kinderen van opa en oma de camping overgenomen.
Grappig wel toen ik het met Sam hier over had, wist ze niet dat mijn pa en ma ook een camping hadden gehad... Ondanks dat we al een tijd met
elkaar bevriend zijn!!
Na het douchen kwam ik in contact met Jesse, de eerste Nederlandse! Ze was samen met een vriendin aan het reizen. Fijn om weer je ervaringen
te kunnen delen met andere Nederlanders. Dat je elkaar tips kan geven!
Er wordt laat gegeten,9:30 pm... This is not eerder happend. But still oke.
After sleeping, relaxed. Laat vertrokken. Koetelde koet! Genieten van alles wat we tegen kwamen.
Onderweg een winery bezocht, zag er allemaal mooi en top uit. Wijn geproefd. Richting bussleton gereden, daar opzoek naar een camping, alles vol en christelijk en nog van een andere kerk of zo...
We hebben het strand opgezocht en daar ieder even zijn ding gedaan, de ruimte even gepakt en ik heb in zee mijn vorige reis ervaring geschreven.... In zee ivm de vliegen, die waren daar nl niet...!
Sam had paar campings afgebeld, schrikken van de prijzen... In Bunbury er 1 gevonden voor 28 dollar... Lets Go to Bunbury!
Daar aangekomen, boel dicht... Echter er was een zg nachtbel... Yes. De plek was er nog steeds maar omdat we later waren dan half 6 kwam er 10 dollar bovenop... Zij proberen, wij ook proberen...
We vertelde dat er een road accident was en dat we daarom er nu pas zijn... Werd geaccepteerd! Das snel verdienen... Verder beetje slijmen... Hoort er allemaal bij moet je maar denken!
We hadden mooi plekkie, eten gekookt, gesprek gevoerd met switsers stel... De beste man had ook in Noordwijk gewerkt..
De volgende dag voor tienen de camping af... bunbury door, Nice place! Naar het strand gereden, wat een heerlijke plek! Stonden ook andere backpackers die er al een paar nachten stonden... Yes Lets
don it, wij kunnen dat nl ook!
Koffie gedronken in de stad en wat geshopt... Volgende morgen had Sam dolfijnen gezien... Ik was wat lui en nuchter... En te laat en dus niet gezien... Komt wel
Ik neem een besluit, de camper moet vrijdag ingeleverd worden en ik voel dat het tijd wordt om de voorbereidingen te treffen voor de volgende fase: alleen verder op avontuur... Ik zoek naar een
ticket voor Perth -> Melbourne op zondag 18 jan.... Ik wil kiezen voor het makkelijke, Qantas, maar wel wat duurder...
Andere maatschappijen zijn goedkoper echter bagage vaak apart betalen... Neef Yuri wordt gecontact, stuurt info en Zegt kom op neef wffe zoeken en schrijven... Ik ben gekieteld en ga aan de bak, ja
hoor niet veel later is het ticket geboekt! 30 dollar goedkoper en alles zelf gedaan... Proud!
Bovendien gaf het mij rust omdat ik verder wil...
Later naar de farmermarket geweest, mooie tent allerlei groente en fruit en andere etenswaren. Ook veel proeverijen... Ontbijt hadden we niet meer nodig...
S middags weer koffie in de stad en daar hadden we ook free wifi... Handig om je als backpackers te verdiepen in de mogelijkheden...
Daar vanuit kun je weer keuzes maken... Het kost wat tijd echter die hebben we en nemen we ook!
Ik ben toch wel een redelijk open book dus het onderstaande deel ik ook met jullie of je nu wilt of niet...
Ik krijg leuke reacties en zie mezelf ook wel als voorbeeld, ijsbreker, deuren opener...
Ik zit zelf ook wat te chatten op tinder en grindr... Is een jongen die wel wil afspreken... Ik vind het wel spannend en hou ook wel van spanning... We hebben een date... Ik tig x naar de plee,
afgesproken in het hotel waar hij verblijft... Eerst dacht ik laten we maar ergens buiten doen, maar ook ik heb mijn behoeftes....
Het hotel is 1 km verder op, Sam wenst me veel plezier, sleutels van de campervan bij haar laten...
Muziekje op en gaan, kamer 203... Met de lift naar boven, toen kreeg ik het even benauwd... Wat stond me te wachten?
Aangebeld en de jongen deed open en heette me welkom.
Stelde zich voor, Michael heette hij, is een Amerikaan.. Is arts en helpt leerlingen hier met hun opleiding... Rustig en relaxed persoon.
Biertje erbij en raakte aan de praat. Mijn spanning was snel wel door de relaxedheid van hem.
Ik verontschuldigde me voor mijn gebrekkige Engels echter hij zei dat ik prima Engels sprak... En mij kon volgen.
Wilde Sam niet te lang alleen laten dus op naar huis, benieuwd wat zij er van zou vinden, mooie in onze vriendschap is dat er lang niet altijd wat wordt gevonden... Just enjoy!
Volgende dag dolfijnen gezien, heb in het water gestaan met zon 30cm van mij af... Cool
Later gewandeld door bunbury, mooie huizen staan er
S avonds gegeten en kennis gemaakt met Erica en scott, zij wonen hier nu 3 jaar... Good place to be.
inmiddels zijn er emotionele momenten gekomen de afgelopen dagen, momenten met tranen, besef hoe vrij, happy en rijk ik ben!
Zie de andere post!
De volgende dag vertrekken we naar mandurah, stranden moeten er mooi zijn echter we kennen de mooie stranden uit het noorden al... Deze hier zijn oke....
Wordt vervolgd girls and guys.
XX